Paris’in yanıbaşında, Londra’da da bir direniş çadırı var.
Londra da 1 aylık Destek Açlık Grevi nedeniyle açılan direniş çadırı da, Kuyu Tiplerine karşı direnişin sesinin halkımıza taşındığı bir mevzi oldu.
Direniş çadırı emekçilerinin çadırın 17. Günü
için tuttuğu notlar, bu mevzinin canlılığının, dinamikliğinin bir göstergesi.
İşte Direniş Çadırı günlüğünden satır başları:
Zafer muştusuyla açtık Direniş Çadırımızı!
Özgür Tutsakların Ölüm kuyularına karşı başlattığı süresiz açlık grevi direnişinde Mahir Doğan ile 17. Zaferi kazandık.
Yaşasın direniş yaşasın zafer!
- Serkan Onur Yılmaz ölüm orucu direnişinin 311. gününde annesiyle telefonda konuştu.
Halkımıza moral verdi. Sesi tarihin derinliklerinden gelen halk önderlerinin sesiydi…
Sınırsız bir Halk sevgisi vardı sesinde… - Bugün çadırımızda, Kuyu tipi hapishanelerde direnen Özgür Tutsakların sesine ses olmak için cumartesi günü düzenlenecek Grup Yorum konseri için 14 bilet halka ulaştırıldı.
- Ölüm orucu direnişçilerinin taleplerinin yer aldığı bildiriler ve “Filistin’e Gidiyoruz Sen de Katıl!” bildirileri caddeden geçen halka dağıtıldı.
- Direniş çadırımızda çalan dünya devrim şarkıları ve Grup Yorum ezgileriyle direnişin coşkusu alanlara yayıldı.
- Yoldan geçen birkaç kadın birbirine sordu:
“Bunlar ne için çadır açmışlar?”
Yanındaki cevapladı: “Geçen gün toplanan ırkçılara karşı açmışlar!”
Evet, burjuvazi ne zaman iktidarını kaybetme korkusu yaşasa, polisi-askeri yanında bir de sivil faşizmi devreye sokar. Ama nafile!
Meydanlarda biz varız! Sokaklarda biz varız! Halkız biz! Zulmün ve zorbalığın karşısında duran örgütlü gücümüz!
150 bin, 200 bin ırkçı-kafatasçı toplasalar ne olur? Biz milyarlarız!
Tarih yalnızca halkları yazar. Stalingrad’da, Leningrad’da 26 milyon şehitle Hitler faşizmini tarihe gömdük. Örgütlenerek bunu bir kez daha yapacağız!
Direniş çadırı, genciyle yaşlısıyla, her milletten, her renkten, her cinsiyetten insanların uğrak yeri olmaya devam ediyor.
