İletişim

19 Eylül

19 Eylül 1893 – Yeni Zelanda kolonisi, kadınlara oy hakkı tanıyan ilk ulus oldu. Bu atılımın öncüsü, 1866’da ”kadın hareketi”ni başlatan Kate Sheppard idi. Küçük bir ada ülkesi Yeni Zelanda’da adaya yerleşmiş İngiliz bir kadın olan Kate Sheppard’ın kadınlarla yaptığı gizli toplantılar, ülkede kadın hareketini alevlendiren en büyük adım oldu. Bu gizli toplantılar zamanla halka açık bir şekilde dile getirildi ve çeşitli yazılar ve direnişlerle ülkede ses buldu.

19 Eylül 1927 – Nikaraqua’da ayaklanmacıların lideri Augusto Sandino hükümet kuvvetlerine karşı taaaruza geçti.

19 Eylül 1935 – Almanya’da Yahudilerin kamu sektöründe çalışmasını yasaklandı.

Tarihte BugÃ¼n: 19 EylÃ¼l'de Neler YaÅandÄ±?

19 Eylül 1979 – TMMOB tarafından, 54 ilde 736 işyerinde 100 binden fazla mühendis ve mimarın katılımıyla gerçekleştirilen büyük iş bırakma eylemi gerçekleştirildi.

19 Eylül 1994 – ABD emperyalizmi 20 bin askeriyle Haiti’yi işgal etti. Haiti’deki cuntanın şefi Cedras’ı bir gecede teslim alan ABD, “ülkede demokrasi ve istikrar sağlamak” gerekçesiyle işgalle birlikte Haiti yönetimine el koydu.

19 Eylül 1996 – İzmir Adatepe’de gecekondu yıkımı

Adatepe’de 150’ye yakın gecekondu yıkıldı. Evlerinin yıkılmasına engel olmaya çalışan Adatepeli’lerle polis arasında çıkan çatışmalarda birçok kişi yaralandı, 5 kişi gözaltına alındı.

Destan Destan Direnişlerimiz

Kitap Adı: Destan Destan Direnişlerimiz

Düzenleyen: Çayan Gün - Murat Gün

Yayınevi: Boran Yayınları

Basım Tarihi: Temmuz 2020

Yüzlere karşı birkaç kişiydiler o an. Teslim olmamalıydılar yine de. Kesindi, öleceklerdi. Ama Türkiye halklarının kurtuluş umudu büyüyecek, zafere inancı, devrime ve devrimcilere güveni kökleşecekti.
Kesindi, belki gün kararmadan, belki gün ışırken öleceklerdi. Ama kazanan devrimci irade olacak, düşman onları fiziki olarak yok ederken yenilginin ağırlığını yüklenecekti.
Kuşatılmışlardı. Kesindi, onlar ölecekti. Ama emekçilerin başı dik yaşama arzusu canlanacak, kavga dostlarının, yoldaşlarının yeni bir dünya için, bağımsızlık için devrimci bir halk iktidarı için savaşma azmi bilenecekti.
Bunun için son damla kanlarını silah yaparak kucakladılar ölümü.
Bunun için tilililerle karşıladılar.
Bunun için savaş sloganlarıyla cevapladılar bombaları, kurşunları. Anlamalıyız onları. Onları ve ölümlerini anlamalı ve kavramalıyız... Bir “yargısız infaz” meselesi değil olup bitenler. Evet, infaz... ama bu boyutlardan yalnızca biri... Kuşatanların katliamcılığı ve kuşatılanların direnişleri, nedenleri, kaynağı ve sonuçlarıyla, oluş biçimleriyle çok şey ifade ediyor.
Aynı kuşatma çemberinde direniş kalesine çevrilen onlarca üs..ve direnişlerin yaratıcısı yüzlerce şehit... Hiçbiri “istisna” değil. Her biri bir geleneğin yeni halkaları. Her biri devrimci bir çizgide atılan yeni adımlar. Ve her biri halklarımızın yeni, özgür dünyasının tuğlaları, harçları, müjdecisi... Bir direniş güzellemesi her biri. Bu geleneğin kökleri Mahir’lerden, Bedreddin’lere, Seyit Rıza’lardan, Kawa’ya uzanan bir tarihin içindedir. Daha öncelere ve başka coğrafyalara da uzanır. Romalı ihtilalci köle Spartaküs’ün çarmıha geriliyken aman dilemeyen, isyanını sürdüren sesinden, Paris komünarlarının kuşatılmış barikatların ardında “Yaşasın Komün” haykırışlarından beslenir bu kökler... Stalingrad’ı faşistlere karşı sokak sokak, ev ev savunan Kızıl Ordu’nun “Komünistler öne” komutu vardır bu geleneğin mayasında. Latin Amerikalı devrimcilerin “Ya Özgür Vatan Ya Ölüm” şiarı vardır.
Ülkemiz topraklarında 70’lerde daha güçlü yeşermiştir bu gelenek. 80’lerde sınıflar mücadelesinin kanla sulanan arenasında boy boy, fidan fidan büyümüştür.
‘71 1 Haziran’ının Maltepe’sinden ‘72 19 Şubat’ının Arnavutköy’üne, 72 Mart’ının Kızıldere’sinden, 12 Eylül cuntasının zindanlarına uzanır bu gelenek. Bitmez.
Güçlenir. Kökleşir. Yeni fideler verir.
1 Mayıs 88’in arifesinde Okmeydanı’nda Öztürk Acari ve Salih Kul dalgalandırırlar teslim olmamanın bayrağını.
Faruk’lar, Olcay’lar vardır sonra İzmir’de. Sonra Perihan’lar. Direniş kaleleri yükselmektedir artık her yerde. Savaş şiddetlenmiştir. Umut büyümektedir çünkü. Oligarşinin korkusunu büyüterek... Sonra 12 Temmuz gelir. Yolları, sokakları kesilir Beşiktaş’ın, Nişantaşı’nın. Duyulan yalnızca bomba, kurşun sesleri değil, Devrimci Sol önderlerinin, savaşçılarının direnişi haykıran, teslim olmamayı şiarlaştıran sloganlarıdır.
Sonra 17 Nisan vardır sokak sokak çatışılan, bayrak bayrak direnilen... Esma’lar vardır Adana’da, Ankara’da Vehbi’ler... Bahçelievler’de Avni’ler, Recai’ler, İbrahim’ler, “Devrimci Solcular Asla Teslim Olmaz” şiarını bayrak bayrak yapıp direnirler... Kırların sesi katılır sonra kuşatmalardaki direnişlere... Sonra Bağcılar... Ve Kayhan’lar, Makbule’ler, Erol’lar, Şerafettin’ler... Tarık’lar, Bahattinler, Gülnaz’lar, Osman’lar, dağlarda... uzar gider gelenek. Umut büyür, inanç pekişir.
Burada, bu dizi kapsamında bir bir anmadığımız, bir bir anlatamadığımız direnişlerin mimarları olan şehitlerimiz gücenmesinler. Adana’da, Ankara’da duvarlara, Dersim’de taşlara kanla atılan imza, Çiftehavuzlar’da, Bağcılar’da dalgalandırılan bayrak sizi temsilendir, sizin hepinizin adınadır. Adları tek tek anılmamış, destanlarını yazdıkları üsleri sokak sokak tarif edilmemiş, direnişleri an an anlatılmamış olsa da, burada anlatılanlar, devrim ve sosyalizm bayrağını son nefeslerine değin yere düşürmeyen tüm THKP-C, tüm Devrimci Sol ve tüm DHKP-C şehitlerinin direniş güzellemesidir. Bu güzellemelerden bir demettir.

Yağmuru Bile..

Yönetmen: Icíar Bollaín

Oyuncular: Gael García Bernal, Juan Carlos Aduviri, Karra Elejalde, Luis Tosar

İspanya’nın 2011 Oscar adayı Yağmur Bile, yönetmenlik, Kristof Kolomb ve temel insan hakları mücadelesini bir araya getiriyor. Senaryosu Ken Loach’un daimi senaristi Paul Laverty tarafından yazılan film, Icíar Bollaín’in 2007 yapımı dedektiflik hikâyesi Matahariler’in başarısını takip ediyor. Takıntılı idealist Sebastian, Kristof Kolomb ile ilgili bir film çekmeye kararlıdır, ama bu Hıristiyan kahramanın mitini tersine çevirecek, açgözlülüğünü ve vahşi eğilimlerini gösterecektir. En ucuz ve Latin Amerika’da en “yerli” ülke olan Bolivya’daki çekimler sırasında, Kolomb’dan 500 yıl sonra toplumsal huzursuzluk patlar. Halk en temel hayati madde olan su için savaşmaya başlamıştır.

P	S	Ç	P	C	C	P
			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31