Ölüm orucu direnişçisi Ayberk Demirdöğen, bugün açlığının 271. gününde.
Demirdöğen dün yaptığı telefon görüşmesinde,
- direniş sonucu belli kazanımlar elde edildiğini,
- bunun sonunda süresiz açlık grevindeki iki direnişçinin eylemini bitirdiğini,
- kendisinin diğer talepler için ölüm orucunu devam ettirdiğini açıkladı.
Aşağıda Ayberk Demirdöğen’in dünkü konuşmasını yayınlıyoruz:
“Sağlık durumumu da anlatayım. Önce Fırat ve Cemil direnişe ara verdiler. Burada sohbetle ilgili gelişmeler oldu biliyorsunuz.
Kasım ayında bir saatle başladılar. Şimdi Aralık ayında biraz daha artıracaklar, uzatacaklar. Aynı zamanda hem kitap değişimi, hem bazı verilmeyen kitaplarla ilgili de kolaylıklar sağlayacaklar.
Yine bu ziyaret cezalarıyla ilgili de arkadaşlara kesitsiz ziyaret cezası uygulanıyordu. Açık görüşe çıkma imkanı vs. oluşacak.
Bu tip adımlar aslında bir iyi niyet göstergesiydi bizim için. Diyalog kurmaya başladık, konuşmaya başladık. Konuşarak zaten sorunları çözebileceğimize inanıyorduk.
Bu bakış açısının sonucunda Fırat ve Cemil ara verdiler direnişe. Dün hastaneye gittiler, döndüler. Serum vermişler, diyete başladılar.
Diyetleri geldi, eksiksiz gelmeye devam ediyor şu an. O konuda da bir sorun yok. Seslerini duyduk, iyilerdi.
Coşkululular zaten. Biz devam ediyoruz. Diğer sorunların çözülmesi için, sohbetin tam olarak sağlanması için devam ediyoruz.
Geçen görüşmemizde hatırlıyorsan şey demiştim yani. Bütün ailelere sırasıyla müjde vereceğiz diye Serkan abiden sonra. Serkan onurlu bir patika açtı bize.
O yoldan ilerliyoruz. Önce Berkin abi, sonra Fikret abi, şimdi Fırat ve Cemil. Umarım Ulaş’ın, Şafak’ın, Ümit abinin, Antalya’daki diğer arkadaşlarının ailelerine de en kısa sürede, halkımıza, yoldaşlarımıza da en kısa sürede güzel haberler vereceğiz.
Vallahi sağlığımla ilgili ben şunları söyleyeyim. Bacaklarda şişmeler başladı. Gün içinde şişiyor.
Biz masajla da indiriyoruz. Tekrar şişiyor. Bu düzenli oluyor.
Artık biraz daha kulak çınlaması arttı. Kulak çınlamasıyla beraber eş zamanlı olarak baş dönmesi ve kusma hissi oluşuyor. Geçen sefer kulak çınlamasını yine aynı şey, büyük ihtimalle vertigo’ya yormuştuk.
Ama tabii emin olamıyoruz, muayene olmadığımız için. Ama bu üçü eş zamanlı olunca bu ihtimallik biraz güçlendi. Bu yeni başladı ama bu kusma hissi vs.
Ama en azından sıvı alımında vs. şu an için bir sorun teşkil etmiyor. İki haftadır kalbimdeki ağrılar devam ediyor.
Şöyle tarif ediyorum ben. Hem bıçak batmaları var, biliyorsunuz. Herkes kalp sorunu yaşayan herkes bilir.
Bıçak kesik kesik batmalar. Bir de pazarlarda ağırlık olur ya, sebze ağırlığı. Resmen göğsümün son tarafında kalbe ağırlık bağlamışlar gibi aşağı çekildi.
Anladığım böyle bir şey var, ağırlık var. İki haftadır volta atarken, ne bileyim gün içinde dinlenirken bazen böyle kendini daha yoğun hissettiriyor.
Bazen daha az. Merdivenli iniş çıkışlar biraz artık zorlamaya başladı. O yüzden yanımıza ikinci bir refakatçi verilmesi baya bir de yetişemiyor gerçekten.
Zorlanmaya başladı.
İkinci bir refakatçi. Geçen sefer kriz geçirdiğimde, bayıldığımda en azından baya bir ayaktaydı ama bazen o hücre dışına çıkıyor. Telefona çıkıyor, bilgisayara çıkıyor.
Sürekli birinin yanımda olması gerekiyor diye düşünüyorum. Onun için bahsediyorum. Sizin de en azından bu konuda dilekçe yazıp talepte bulunmanız.
Ailemin, evin, avukatlarımın, ikinci bir refakatçi için başvurular vs.
Açıklamaları da bunun üzerine olarak belirtmenizi istiyorum. Şu an durumum bu şekilde. Herkesi çok seviyorum.
Kazanacağımıza inanıyorum. Tekrar tekrar herkese Kurtuluş’a, Şirinyer’deki herkese de çok selamlarımı iletiyorum.
