Zehra Kurtay.
Süresiz açlık grevinin 146. gününde.
Açlık grevindeki, ölüm orucundaki her direnişçi gibi, Kurtay da gün gün, hücre hücre eriyor.
Şu an 39 kilo.
Eriyen her hücre, emperyalizmin tehdit, şantaj, zulümle şekillenen iltica politikasına karşı barikatı büyütüyor.
Eriyen her hücre, Zehra’yı bir direniş anıtı olarak büyütüyor.
Kiloları düşerken, direnişin ağırlığı artıyor.
Açlık grevlerinin diyalektiği hükmünü sürdürüyor.
*
Zehra Kurtay’ın talebinin kabul edilmesi için süresiz açlık grevine başlayan Nezif Eski’nin de sağlığı gün geçtikçe bozuluyor.
Birçok rahatsızlığı vardı normalde.
Fakat o bunları direnişinin önünde engel olarak görmedi.
Açlığın boyutlandırdığı rahatsızlıklarıyla savaşarak sürdürüyor direnişi.
Sık sık bayılmalar yaşamaya başladı. Bir kez düştüğünde bir parmağı kırıldı. Şimdi yoldaşları yanı başında onun bir an bile tek hareket etmesine izin vermiyorlar.
Demir eksikliği yüksek.. Ancak açlık grevinde bunu çözmek de zor. Direniş, açlığın fiziki sonuçlarıyla birlikte devam ediyor.
*
Direniş çadırında bir yandan ziyaretçilerle ilgilenilirken, diğer yandan 150’nci gün yapılacak olan yürüyüşün hazırlığı yapılıyor.
39 Kilo kalmış Zehra Kurtay, yoldaşlarının aksi yöndeki gayretlerine rağmen herşeyle ilgilenmeye çalışıyor. Zehra Kurtay’ın direnişini desteklemek için, Türkiyelilerden Afrikalılara kadar farklı kişiler ve kurumlar, dayanışmayı örgütlüyorlar.
*
150’nci gün için Avrupa Direnişler Meclisi de bir çağrı yaparak;
“150’nci Gününde Zehra’nın Direnişini Avrupa Direnişine Çevirelim!
“28 Kasım’ı Avrupa’da Zehra Kurtay İle Dayanışma Günü’ne çevirelim” denildi.
Çağrı, 39 Kiloya düşen direnişcinin çağrısıdır.
Bu çağrının tüm halkımızın beynine, yüreklerine ulaşmasını diliyoruz.
