Tolstoy’un Hugo’nun şiirine dayanan bir hikâyesi vardır.
Şehirde halk ayaklanır, polis şefi acımasızca kan döker, ama yakalanır sonunda ve öfkeli kalabalığın arasında idam sehpasına sürüklenir.
Bu sırada küçük oğlu çıkar ortaya, kötü bir şeyler olduğunu anlamıştır, babasını ister, yakarır kalabalığa. Avutmaya çalışırlar çocuğu, ama teselli bilmez yavrucak. Herkesin yüreği öyle bir erir ki, salarlar adamı.
Suç işlemiş bile olsa bir babaya oğlunun karşısında eziyet etmek insanlığın bittiği yerdir.
Baba ve oğulu aynı ağaca bağlayarak işkence etmek ancak emperyalizmin hüküm sürdüğü dünyada görülebilir. Emperyalizm insanlığın gördüğü en büyük vahşettir. Faşizm emperyalizmin yavrusudur.
Evet faşizm insanlığı bitirir. Faşizmin ahlakı yoktur.
Sosyal ağlarda paylaşın
