(Aşağıdaki şiir, Ümit İlter’in Boran Yayınevi tarafından yayınlanan KIZILDERE DESTANI adlı kitaptan alınmıştır.)
Beyaz Saray devşirmeleri demişler ki: ‘Kızıldere’nin
adı bile değişti, siz değişmediniz. Hala aynı şeyleri
savunuyorsunuz…’
Yanılıyorlar: Kızıldere’nin adı değişmedi…
Yanılmıyorlar: Biz hiç değişmedik, ki Kızıldere’nin
ta kendisiyiz biz…
1…
Anadolu’nun kerpiç evi
Emperyalizmin Beyaz Saray’ı
Kavga bu ikisi arasında
Amansız
Bir yanda halkın ocağı
Bir yanda emperyalizmin sarayı
Kavga bu ikisi arasında
Ölümüne
Ve bu çarpışmada
Yok üçüncü bir noktacık yer bile
Ya kerpiç evin içinde
Ya Beyaz Saray’ın hizmetindesiniz
Bu kadar açıktır bu kavgada her şey
Ve Mahir,
bakıyor o kerpiç evin çatısından
Hayli alçak görünüyor Beyaz Saray
Ki sadece o çatıdan bakıldığında
Olduğu gibi görünür her şey…
2…
Mahir
baktı o kerpiç evin çatısından
Basra Körfezi’nden İstanbul Boğazı’na
Mezopotamya
Altın Hilal
Anadolu’nun
Gırtlağına çökmüş Teksas’lı çavuşun
Emperyal ellerine…
Ve kendi ellerine baktı bir de
Kara kafalı halkların şiddetini
Teksas’lı çavuşun Elrom haline
İndiren Filistinli ellerine…
Ve şimdi
Uzatıp ellerini
Tutuşturuyor Mahir
Emperyalistleri yakacak ateşi…
Kızıldere
Meşaledir artık
Halkların elinde
Elimizde meşaledir Kızıldere…
3…
Mahir
baktı o kerpiç evin çatısından
Her adımı zafer olan halkın
İhtilalin yolunda ilerleyişine
Biliyordu
Söylemişti
Engebeli
Dolambaçlı
Ve sarp olacağını
Ve şimdi
Uzak diyarların
Kitaplarında yazmıyor diye
Anadolu İhtilali’nin yolu
Ve yolculuğun önü
Amerikan kılıçlarıyla kesilirken
Dönmeye kalkmaktır ölmek
Vuruşmak yaşatır devrimi…
4…
Mahir
baktı o kerpiç evin çatısından
Kuşatılmışlardı
Biliyordu
Son olmayacaktı bu
Eğilmeyen boyunların başı
Daha çok kuşatılacaktı
Değil mi ki daha yola çıkarken
‘Bir gelenek yaratmalıyız’ demişti
İşte meydan
Karşıda düşman
Ve direniş, ölüm, yaşama dair
Karar devrimin
Kan Mahirlerin
Ve bundan böyle
Düşmanla karşılaşan her yoldaşın
Her kuşatmada
Her çarpışmada
Direniş, ölüm ve yaşama
Nasıl bakacağı yazıldı tarihe
ON’ların bağımsızlık uğruna
Dökülen al kanlarıyla…
5…
Mahir
baktı o kerpiç evin çatısından
O çatıya çıkmamak
Ve dünyayı yoruma hapsetmek için
Bin dereden su getirip
Sonunda ihanet kuyusuna düşenlerin
Uzayıp giden ömürlerine…
Tarihin tanıklığıdır bu:
Uğruna ölecek devrimi olmayanlar
Hiç uğruna yaşarlar…
Mahir,
bakıyor hala
O kerpiç evin çatısından
Ve yaşıyor
Uğruna öldüğü devrimin içinde…
:
