Evsizler konusunu araştırırken çok çarpıcı bir gerçeği gördük.
Gördük ki, ülkemizdeki sistemin insana nasıl değer vermediğinin bir başka somut kanıtı evsizler politikasıdır.
İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa gibi evsizlerin en yüksek oranlara ulaştığı şehirlerde bile, evsizer için belediyeler hiç bir barınma yeri sağlamıyor.
Dahası ;
soğuk, dondurucu kış günlerinde bile, evsizler için geçici barınaklar açılmıyor. Belediyelerin uygulamasına göre, evsizlere bu şekilde geçici barınaklar açmak için havanın «sıfırın altında eksi 4 dereceyi bulması» gerekiyor.
Mevzuat böyle imiş!
Oysa, doktorlar, «evsiz, yaşlı veya kronik bir hastalığı olan kişilerin artı üç derecede dahi donabileceğini» belirtiyorlar.
Doktorlar, «eksi dört dereceyi beklemenin doğru olmadığını, uygulamanın en az artı bir derecede başlatılması gerektiğini» belirtiyorlar, ama soyguncu vahşi kapitalizmin vicdanı da, bilimi dinleyecek kulağı da yok!
BU KONUDA YALAN NE ? GERÇEK NE ?
Barınma hakkı, herkesin en doğal ve tartışmasız hakkıdır.
Herkesin İNSANCA YAŞAYABİLECEK bir mekanda olma hakkı vardır.
Eğer bir ülkede evsizler varsa, orada en temel haklardan biri çiğneniyor demektir.
Hiç kimse, keyfinden evsiz kalmaz.
Hiç kimse, «kendi hataları yüzünden » evsiz kalmış olmakla suçlanamaz.
Evsiz biri varsa, sorumlusu, soyguncu sömürücü kapitalist sistemdir.
Evsİz her insan, koşulsuz bir eve kavuşturulmalıdır.
