TÜRK-İŞ, mart ayına ilişkin açlık ve yoksulluk sınırı verilerini açıkladı. Buna göre, dört kişilik bir ailenin sağlıklı beslenebilmesi için gereken aylık gıda harcaması (açlık sınırı) 23 bin 615 TL’ye çıktı. Aynı ailenin barınma, ulaşım, eğitim ve sağlık gibi temel ihtiyaçlarını karşılayabilmesi için yapması gereken harcama (yoksulluk sınırı) ise 76 bin 922 TL’ye yükseldi.
Ülkemizde yaşanan açlık ve yoksulluğun sorumluluğu elbette ki sendikalarındır. Sarı sendikalardır. Patron sendikacılığı, amerikancı sendika ağalığıdır. Bu tanımların birine, birkaçına sahip olan tüm sendikalar sarı sendikadır. Sınıfına ihanet etmiştir. Türk-iş bu tanımlamaların hepsine uymaktadır. Varlığı işçi sınıfına ihanet üzerinedir. Tek yaptığı pazarlık masalarında işçiyi satmak, işçiyi emekçiyi açlığa yoksulluğa mahkum etmek.
Bürokratik yapısı ile işçiye emekçiye yapılan haksızlığa sessiz kaldığı yetmezmiş gibi kendisine rağmen bir direniş hayata geçecekse derhal müdahale edip başlamasına engel olur, es kaza başlamışsa da bitirmeleri için baskı uygular… Tek bir direniş örgütlemez. Göstermelik dahi olsa tek bir direniş yoktur tarihinde. Bir iki günlük grevler ile emekçilerin tepkilerini, öfkelerini yatıştırmanın ötesinde bir pratik göremezsiniz. Kendisine rağmen direniş sürdürülüyorsa Türk-iş işçiyi satmak, sırtından hançerlemek için patronla “dialog” yapar. Ya tehditle ya yalan hile ve cebirle direnişin bitirilmesini sağlar.
Türk-iş belli aralıklarla yoksulluk sınırını, açlık sınırını duyurur. Kaç para ile emekçi doyar, kaç para almazsa aç kalır, kaç para maaşı olan yoksuldur gibi istatistiki bilgiler açıklar.
Bu bilgiler önemlidir ancak Türk-iş gibi bir işçi düşmanı sendikadan duyulması artık emekçiler ve halk için kabak tadı veren bir duruma dönüşüyor. İsminin sendika olmasından dolayı bu duyurulan rakamların gereği olarak insanda bir tepki, bir eylemsellik, grev beklentisi oluşuyor ister istemez. Sadece duyurmak susmak öfke uyandırıyor. O yüzden artık Türk-iş açlık ve yoksulluk sınırı rakamlarını yayınlama diyoruz! SUS
