6 Şubat deprem katliamında binlercesi enkaz altında kalan Samandağ halkı, depremin 40. gününde, kaybettiklerini anma yürüyüşü yaptı.
Ellerinde reyhanlar, defne yaprakları ve buhurlara yapılan yürüyüşte atılan sloganlarda, “affetmek yok, hesabımız var.” denildi.
Yürüyüş boyunca “Unutmak yok, affetmek yok, helâlleşmek yok! Bu düzenden soracak hesabımız var!” sloganı atıldı.
“Ma rıhna nehna hon!” (Gitmiyoruz, buradayız!)
Samandağ halkı, meydandan, enkazların yanıbaşından, acılarını ve öfkelerini bileye bileye yürüdü.
Yürüyüşün en anlamlı ikinci sloganı ise, “Gitmiyoruz buradayız” sloganı oldu.
Samandağ’ı, Hatay’ı yoketti bu katliam.
Değerleriyle, gelenekleriyle, kimliğiyle, düşünceleri ve inançlarıyla, örgütlenmeleriyle devleti rahatsız eden bu şehrin yok olmasını ellerini ovuşturarak bekliyorlar.
Bu nedenle, “Gitmiyoruz, buradayız!” sloganı, Samandağ halkının deprem katliamına ve devlete bir meydan okuyuşu oldu.
