Emperyalizmin ve faşizmin dört bir yandan saldırdığı, deyim yerindeyse yaprak kıpırdasa vahşileşip, parçaladıığı, demokratik hakkını kullanarak gösteri yapmanın dahi terörizm! sayıldığı, akademisyenlerin, hukukçuların, bu kavgada biz de varız diyen gençlerin-öğrencilerin, mimar-mühendislerin, işçilerin, sanatçıların… hayatın her alanında saldıraya uğrandığı, şarkı söylemenin, yazı yazmanın, resim çizmenin dahi yasaklandığı bir süreçte binlerle bir yürek olup “ ADALET İSTİYORUZ “ diye haykırmak ve bir kez daha gücün birlikten geldiğini göstermek için alanlar doldu yine.
Pir Sultan Kültür Merkezinin düzenlediği, Britanya Alevi Federasyonunun alanında gerçekleşen, 28, 29, 30 Haziran olmak üzere, üç günlük program şeklinde başlatılan festival, planlanan şekilde ve beklendiği başarıya ulaştı.
Yüzlerce kişinin emeğiyle, haftalar öncesinden çalışmaya başlanmıştı, binlerce yüreği aynı taleple birleştiren ve farklı kültürleri bir araya getirmeyi hedefleyen “ADALAET İSTİYORUZ” festivali.
28 Haziran Cuma 1.Gün:
Saat 14:00’da, Pir Sultan Kültür Merkezinde, sohpetle başlayan ilk gün, Hasan Ferit Gedik (HFG) uyuşturucuyla savaş ve tedavi Merkezinin videoları izlendi, “Adalet İstiyoruz” konulu sohpet edildi. Ülkemiz ve dünyada gündemi anlatıldı.
“Adalet istiyoruz” başlıklı yazı okunduktan sonra, akşam 7:30’da, Meryem Altun Halk Sahnesi oyuncuları “Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz” oynunu üçüncü kez sergiledi.
29 Haziran Cumartesi 2. Gün:
Pir Sultan Kültür Merkezinde Saat 14:00’da, saygı duruşuyla başlayan program, neden “Adalet istiyoruz” konulu giriş konuşmasıı yapıldı, yazı okundu. Sahneye, Keman ve Çello eşliğinde Romence, Yiddish ve ingilizce şarkı söyleyen , Fran &Flora davet edildi. 1911’de Amerika’da, fabrikada çıkan yangında yaşamını yitiren insanlar için şarkılar ve sevda şarkıları söylediler.
Beğeniyle, alkışlarla izlenen performanstan sonra, Pir Sultan Kültür Merkezi çalışanlarına, kendi CD’lerini hediye ettiler. PSKM çalışanları da onlara Grup Yorum’un “ille Kavga” albümünü armağan etti. Tekrar görüşmek sözüyle ayrıldılar.
Sahneye Sevim Aslan davet edildi. O güzel sesiyle, 2 Temmuz Sivas Katliamında şehit düşenlerimiz anısına ve Erzincan depremini anlatan türkü ve deyişler de seslendirdi.
Hayatın içinden gelen, her türlü duygularımızı şiirleştiren, kavga türkülerimizin şairi İbrahim Karaca, dinleyicileri, kah Umudumuzun çocuğu Berkin için hüzne, kah boranlar için coşkuya, kah sahanlar adına umuda, sevince, öfkeye duygudan duyguya sürükledi. Nazım Hikmet’in şiiriyle dinletiyi sonlandıran Karaca, sanatın kim için kimden yana olması gerektiğine bir kez daha cevap verdi. “Halk içinde, halktan yana ve halk için sanat” dedi.
30 Haziran Pazar 3. Günü: Alevi Federasyonu Parkı
Alanın dörtbir yanı kızıl bayraklar ve pankartlarla hazırlanan park “ADALET İSTİYORUZ” talebiyle bir araya gelecek olan emekçi halk konuk edilmeye hazırdı. İlk başlarda bomboş olan meydan, bir kaç saat sonra binlerce yürekle doldu o alanda dalgalanan. Alana adımını atar atmaz, herkes nasıl bir ortama girdiğini ve diğer festivallerden nasıl farklı bir ruh olacağını hissediyordu.
“Emperyalizme karşı bağımsızlık, faşizme karşı demokrasi mücadelesi vererek şehit düşenlerimiz için, 2 Temmuz 1993’de, Sivas Madımak otelinde yakılarak katledilenlerimiz için, haziran’da ölümsüzleşen kavga şiirlerimizin şairleri Nazım Hikmet ve Ahmed Arif için, Haziran Direnişi şehitleri için, Kazım Koyunci ve burda sayamayacağımız tüm devrim şehitleri için sizleri bir dakikalık saygı duruşuna davet ediyoruz” denilerek bir dakikalık saygı duruşuyla başladı program. Saygı duruşu sırasında “Bir Ceza istiyorum” şiiri okundu.
Yüksel direnişi, Avrupa direnişleri, Halkın Hukuk Bürosu (HHB), Mühendis – mimarlar, TAYAD’lıları, Grup Yorum’a yapılan saldırıları ve onların direnişlerini anlatan bir konuşmayla, onların adına, direnenleri temsilen tüm emekçi halkı ve yoldaşlarını selamlayarak program başlatıldı.
Programın sabit bir sunucusu yoktu. Sahnede olan herkes kendisinden sonraki sahne alacak olan sanatçıyı yada müzisyeni davet ediyordu. Sahnede peru ve kolombia halk dansları vardı. Rengarenk, geleneksel giysileri ve hareketli müzikleriyle ilgiyle izlendi. Performansları sonunda Alevi Kültür Merkezi Halk Oyunları ekibini davet ettiler. Halk oyunları ekibi başkanları İsrafil Erbil‘i davet etti sahneye. Erbil kısa ve coşkulu konuşmasında, halkı Sivas katliamını hatırlattı ve anma ve hesap sorma yürüyüşüne katılmaya çağrı yaptı. BAF (Britanya Alevi Federasyonu) başkanı, geleneğin taşıyıcılarından Özlem Taner’İ sahneye davet etti. Düzenli bir sırayla,munzurun çağlayan sesi Yılmaz Çelik, Geleneği gelecekle buluşturan, usta müzisyen, değerli dostumuz, bağlama eğitmenimiz Barış Güney, geleneksel giyisileriyle iskoç Gaydacı, Karadeniz müziğinin sevilen sesi Selçuk Balcı, benzersiz yorumuyla Hüseyin Turan ve kavga şiirlerimizin, şiir yürekli şairi İbrahim Karaca halkı kucakladı umut yayan şiirleriyle. Sözü direnenlere bırakıyoruz diyerek; Yüksel Direnişçileri ve TAYAD’dan gelen video izlendi alkışlar, sloganlar ve zılgıtlar eşliğinde.
Kendisinin de düşüncelerini, duygularını, notalara nakşedip emekçi halkın yüreğine umut diye eken, direnişin sembolleşmiş adı, devrimci sanatçılar Grup Yorumu davet etti sahneye ibrahim Karaca. Son olarak Grup Yorum’u bekleyen kitlenin coşku, öfke ve özlemi, alkışlara ve sloganlara karıştı ve Grup Yorum sahnedeydi. HAZİRAN, BİR KADIN GEÇER, ULAŞ’A AĞIT – GÜN DOĞDU- KIZIL DERE, BU ÜLKEYİ YANGIN SARAR, AMERİKADIR DÜŞMAN, DERSİMDE DOĞAN GÜNEŞ, SEVDANIZA AND OLSUN, ANADOLUM HEY, BU MAHALLE BİZİM, REBER, HALAYLAR, DAĞDA ŞEHİRDE KIRDA, HALKIMIZIN GELİNİ, MISRI KIZ, GELKİ ŞAFAKLAR TUTUŞSUN, ŞERHİLDAN, CANEY CANEY, CEMO’yla konseri bitirecekken, son eseri okiyacağız, vaktimiz yok dedikçe seyirci istedi ve HAKLIYIZ KAZANACAĞIZ ve CAV BELLA’yı halk korosunun katılımıyla bitirdiler.
Grup Yorum sahneden inmişti ama halk dağılmadı hemen. Emeği geçen herkese teşekkür edildi, alan kollektif şekilde hep birlikte temizlendikten sonra dağıldı.
