Potere Al Popolo:
Kapitalizmin Çıkarlarıyla Halkın Sağlığı Karşı Karşıya
“bu, kamu sağlığına yönelik büyüyen tehditle sermayenin çıkarları arasında bir karşıtlıktır ve çoğunlukla ikincisi insanların hayatını riske atma pahasına birinciye tercih edilir.”
İtalya’daki sosyalist hareketlerden biri olan “İktidar Halka Partisi” (Potere al Popolo) tarafından yazılan „Koronavirüs zamanlarında İtalya’dan mektup“ başlıklı yazıyı aşağıda sunuyoruz:
Potere al Popolo, net bir talepte bulunuyor:
„İşini kaybeden herkese işsizlik yardımı verilmesini,
fatura, kira veya ev kredisi ödemeleri yapamayan herkese af çıkarılmasını istiyoruz.“
Koronavirüs zamanlarında İtalya’dan mektup – Potere al Popolo
Tarih: 20 Mart 2020
Koronavirüsün yayılımı daha önce hiç şahit olmadığımız bir senaryo. Bazı devletler (başta ABD) tehdidin ciddiyetini hala hafife alsalar da, Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) şu anda resmi olarak COVID-19’u pandemik ilan etti ve daha fazla sayıda devlet tehdidin boyutlarının farkına vardı.
10 binin üstünde resmi vaka ve binin üzerinde ölümle İtalya, Çin’den sonra en kötü etkilenen ikinci ülke oldu ve bu sayılar artmaya devam ediyor. Öyle ki kuzey yarımküredeki diğer ülkelerin nasıl etkileneceğine dair ipuçları için İtalyanlar test vaka olarak görülüyor. Durum çok hızlı evriliyor, akılları karıştırıyor ama biz krizin çeşitli yönlerine dair bazı kısa düşüncelerimizi paylaşmanın faydalı olacağını düşündük. Virüsün yayılımına devletin yaklaşımı, hükümetin önlemleri, ardı sıra gelen toplumsal mücadeleler, bu şartlar altında nasıl organize oluyoruz.
COVID-19 yeni bir virüs türü ve uzmanların buna nasıl yaklaşılması gerektiği konusunda mutabık olması zaman aldı. Bu kafa karışıklığı, temelsiz bilginin yayılma hızı ve kolaylığıyla birleşince değişen ve çoğunlukla çelişen tavsiye ve analizler bollaştı. Daha bir hafta öncesine kadar politikacılar dâhil bazı önde gelen figürler bunu yalnızca yaşlıları ve zaten hasta olanları etkileyen kötü bir grip olarak tanımlıyorlardı. Ancak COVID-19’un ehemmiyeti şu an İtalya’daki herkes için bariz hale geldi. Ve bu virüs İtalyan sağlık sistemine diz çöktürdü. Bunun üç sebebi var: Virüs hızlı ve etkili yayılıyor, insanlar ciddi derecede hasta olduklarında yoğun bakım ünitelerinde haftalarını geçirmek zorunda kalıyorlar, art arda gelen hükümetlerin kesintileri ve kemer sıkma önlemleri aslında çok daha iyi bir mücadele verebilecek olan halk sağlığı sisteminin kapasitesini düşürdü. Kuzeydeki bazı bölgelerde sağlık sistemi Avrupa standartlarının üstünde de olsa, sistemin bölgesel seviyede yönetilmesi iç farklılıklara neden oluyor. Şu ana kadar virüsün bulaşmasını kontrol altına alacak tek etkili yöntemin insanlar arası kontağı sınırlandırmak olduğu kabul ediliyor. Bu yüzden virüsten etkilenen ülkeler belirli alanları kapatma kararı aldı, İtalya için bu alan bütün ülke.
Çeşitli ülkelerde bu virüse verilen çeşitli tepkiler ülke içindeki toplumsal güçlerin dengesini gösterecektir. İtalya örneğinde hükümet bazı sert önlemler aldı ancak çok daha fazlası daha erken yapılabilirdi ve daha fazlası hala yapılmalıdır. Kafası karışık olanlara söylemek gerekirse; bu, kamu sağlığına yönelik büyüyen tehditle sermayenin çıkarları arasında bir karşıtlıktır ve çoğunlukla ikincisi insanların hayatını riske atma pahasına birinciye tercih edilir.
İtalya’nın Krize Yaklaşımı
İtalya 4 Mart’ta kuzeyde en çok etkilenen bölgelerde gereksiz tüm seyahatleri yasakladı. Kararnamenin detayları hükümet resmi açıklamayı yapma şansı yakalayamadan basına sızdırıldı ve bunun sonucunda kırmızı bölgelerin dışına çıkmaya çalışan halk tren istasyonlarına akın etti. O gece ülkenin çeşitli yerlerine seyahat eden birçok insan muhtemelen virüsü yeni bölgelere yayarak güvenlik önlemlerini boşa çıkarttı.
9 Mart’ta bu kararname tüm ülkeye genişletildi. Bütün kamusal toplantılar yasaklandı, barlar 6’da kapatmaya zorlandı, zorunlu olmayan tüm seyahatler yasaklandı ve seyahat edenlere sebeplerini detaylandıran bir form taşıma zorunluluğu getirildi. Okullar ve üniversitelerin kapanma süresi 3 Nisan’a uzatıldı.
11 Mart gecesi hükümet gerekli olmayan tüm işletmelerin kapatılacağını duyurdu. Marketler, eczaneler, postaneler, haber ajansları, petrol ofisleri hala açık. Ancak İtalyan İşverenler Sendikası Confindustria’nın baskısı sonucu birçok üretim faaliyeti bu kararnamenin dışında tutuldu. Bu demek oluyor ki fabrika çalışanları, çağrı merkezi çalışanları, lojistik sektöründe çalışan işçiler hala işe gitmek zorundalar.
Son kararname insanların toplanmasını ya da kamusal alanlarda yürümesini (acil durumlar hariç) yasaklayan bir durum yarattı ve insanlar evde kalmaya zorlandı ancak işçilerin önemli bir kısmı hala temel olmayan ürünler üreten ya da temel olmayan hizmetler sunan fabrikalara tıkıştırılıyor.
Depo ve fabrikalardaki güvensiz çalışma şartları hakkında birçok rapor yayımlandı. 9 Mart’ta Güney İtalya’nın Pomigliano şehrindeki FIAT fabrikasında işçiler güvenlik önlemlerinin yetersizliğini protesto etmek için yasal olmayan greve gittiler. Kuzeydeki Caorso’ya bağlı Bartolini bölgesindeki lojistik işçileri ve Caserta’daki TNT depolarında çalışanlar da aynı şeyi yaptılar. Bu yazının yazıldığı anlarda saat başı ülkenin her yerinde temel üretim bölgelerini etkileyen yeni grev haberleri gelmeye devam ediyor. En büyük işçi konfederasyonu USB, temel olmayan sektörlerde 32 saatlik grev çağrısı yaptı ve büyük konfederasyon sendikaları yakında başbakanla buluşacak.
Bir diğer yanma noktası İtalya’nın hapishaneleri. İtalyan hapishane sistemi uzun süredir bir krizin içinde. Geri kalmış imkânlar ve ciddi kapasite aşımı İtalyan hapishanelerinin sürekli şekilde mevcut düzenlemeleri ihlal ettiği anlamına gelmektedir. Bu şartlar altında hükümet önlemleri (ziyaretlerde yasaklamalar, aile aramalarında sınırlandırmalar ve 31 Mayıs’a kadar sürecek işten uzaklaştırmalar dâhil) ülke genelindeki hapishanelerde isyanın tetiğini çekti. Bu belirsiz koşullar altındaki isyanlarda otuz bir kişi yaşamını yitirdi. Vicenza’da sonucu pozitif çıkan bir gardiyan olduğuna dair haberler var ve bilgi ve danışmaya erişimi kısıtlı olan mahpusların kaygılarını aileleri dile getiriyor. Eğer “medeniyetin seviyesi hapishanelere girerek” (Dostoyevski) ölçülecek olursa İtalya’nın pek de iyi bir performans gösterdiği söylenemez.
Şu anda hükümet bir takım ekonomik önlemleri açıklamanın arifesinde. Söylenene göre mortgage ödemelerinde ya da faturalarda erteleme ve hükümetin işsizlik ödemelerinin uzatılması gibi maddeler yer alabilir ancak serbest meslek sahiplerinin, sıfır saat sözleşmesiyle veya enformel sektörlerde çalışanların durumlarıyla ilgili belirsizlik vardır. Hükümet, koronavirüse karşı olağanüstü önlemler için 25 milyar Euro’yu bir kenara koymuş durumda ancak İtalya’nın ekonomisinin çöküşün eşiğinde olduğu hesaba katıldığında bu denli bir paranın kayda değer bir değişiklik gerçekleştirmesini hayal etmek güçtür. AB, yaklaşımında bazı esneme emareleri gösterdi ancak 12 Mart’ta Avrupa Merkez Bankası daha fazla destek yollama planından geri adım attı ve akabinde İtalyan bono faizleri tavan yaptı. Küresel ekonomi büyük bir durgunluğa giriyor ve İtalya birçok ülkeden daha fazla zarar görecek.
