İki resim.
İkisi de havadan çekilmiş.
Biri 6 Şubat 2023’ten önceki bir tarihte çekilmiş.
Antakya`nın 2021 yılındaki halini gösteriyor.
Bir hafta önce mi, bir yıl önce mi, o önemli değil; 6 Şubat’tan önce çekilmiş. Önemli olan bu.
Diğer resim ise,
6 Şubat deprem katliamı sonrasında çekilmiş.
Bu iki resim
yanyana geldiğinde,
Deprem katliamının yarattığı tahribat çok daha net görünüyor.
6 Şubat’tan önceki,
şehir bir beton ormanına dönüştürülmüş… Doğa katledilmiş.
Şehir katledilmiş.
6 Şubat’tan sonra;
beton ormanı yokolmuş… artık tek tek betonlar görünüyor.. Şehrin büyük bölümü çökmüş, enkazların temizlendiği alanlarda büyük boşluklar çıkmış. Artık resimde görülmeyen binalarda insanlar katledildi. Onbinler halinde katledildiler.
6 Şubat’tan öncesinin resmi;
dopdolu bir şehir…
6 Şubat’tan sonrasının resmi;
boşluk.. acı… yas… hüzün… dolu bir resim.
6 Şubat’tan öncesinin resmi; tüm çarpıklıklarına rağmen yaşayan bir şehir.
6 Şubat’tan sonrasının resmi;
terkedilmiş, adeta suskunluğa mahkum edilmiş bir şehir..
6 Şubat’tan sonrasının resmi… acı kadar öfke yüklü…
Topraktaki öfkeyi görüyor gören gözler.
Beton ormanından geriye kalan tek tek binaların acısını ve öfkesini yüreğinde hissediyor yürekli insanlar.
Bu RESMİN GERİYE DÖNÜŞÜ VAR MI?
Binalar tekrar yerine gelir.
Ama ya insanlar?
Onlar gelmeyecek biliniyor.
6 Şubat sonrasının resminde onların ahı var.
iki resim;
yaşam ve ölüm.
iki resim;
acımız ve ahımız.
iki resim arasındaki farkta SUÇ var.
SUÇ varsa CEZA da olmalı.
Resimde görünen enkaza dönüşmüş, çoraklaşmış toprakların ahı var.
Toprağa su,
ölmüşlere adalet gerek.
