Bugün, Mahir Çayan’ın düşüncesiyle ve pratiğiyle hiç ilgisi olmayan ve olmayacak kesimler, Çayan’ın mezarı başında ikiyüzlüce ona övgüler düzüyorlar. Hergün Mahirlerin Kızıldere’de ortaya koyduğu feda savaşını eleştiren, mahkum eden, hatta kınayanlar, “savaş”makla ilgisi olmayanlar, Mahir’in mezarı başında “Mahir Hüseyin Ulaş Kurtuluşa Kadar Savaş!” sloganı atıyorlar. Mahir daha yaşarken ölmeden bu durumu öngörmüş ve önderlerin içinin nasıl boşaltıldığına dikkat çekmiş.
Bugünkü “günün sözü”nde Mahir’in işte bu konudaki sözlerini aktarıyoruz:
“Egemen sınıflar, sağlıklarında büyük devrimcileri ardı arkası gelmez kıyıcılıklarla ödüllendirirler; öğretilerini, en vahşi düşmanlık, en koyu kin, en taşkın yalan ve karaçalma kampanyalarıyla karşılarlar.
Ölümlerinden sonra, büyük devrimcileri zararsız ikonlar durumuna getirmeye, söz uygun düşerse, azizleştirmeye, ezilen sınıfları ‘teselli etmek’ ve onları aldatmak için adlarını bir hâle ile süslemeye çalışırlar.
Böylelikle, devrimci öğretileri içeriğinden yoksunlaştırılır, değerden düşürülür ve devrimci keskinliği giderilir. Burjuvazi ve işçi hareketi oportünistleri, bugün işte marksizmi ‘evcilleştirme’ biçimi üzerinde birleşiyorlar. Ögretinin devrimci yanı ve devrimci ruhu unutuluyor, siliniyor ve değiştiriliyor. Burjuvazi için kabul edilebilir ya da öyle görünen şeyler, ön plana çıkarılıyor ve övülüyor.”