Halkın avukatı Ebru Timtik Adalet için ölüm orucu direnişine devam ediyor. Ebru Timtik ölüm orucunun 179. Gününde. 13 Haziran’da hukukçulara yazdığı mektubunu yayımlıyoruz.
…
“Onlar ‘pişmanlık’ dedikleri rüşvetten yararlanmak için korkuyla ya da baskıyla; ama her hâlükârda canlarını kurtarmak için imzalarını koydular o kâğıtlara.
BiZ İSE SÖZLERİMİZİN ALTINA CANLARIMIZI KOYDUK.
CANIMIZI KURTARMAK İÇİN DEĞİL ; HAKKI, GERÇEĞİ GÖSTERMEK İÇİN. Adaletin ekmek gibi zorunlu olması yalnız bir şiir mısrası değil.
Biz, adaletin acil ve hayati olduğunun deliliyiz sadece.
Adalet istediğinizde, müvekkilleriniz için adil bir yargılanma talep ettiğinizde, kanıt olarak bizi gösterin! Adil yargılanmanın gereklerini, lüzumsuz bürokrasi, teferruat olarak görenlere bizi gösterin!
“Artık oturdu bu uygulamalar, Yargıtay da
patır patır onaylıyor artık” diyerek durumu
kanıksayan meslektaşlarımıza bizi gösterin!
İşkenceye suskun kalanlara, hukuka aykırı
delil tartışması bile yapmayanlara, pişmanlık
getirtmeyi avukatlık sananlara sunun adlarımızı
Bizi onlara gösterin.
Adil bir yargılanma için, iftiracıların sözleriyle
mahkûm edilmemek için,
hukuka aykırılıkların kanıksanmaması için,
bu ülkede insanlar öldü, ölüyor.
Avukatlar bile etkili bir yol bulamıyorlar,
ölüme giden bir açlık içindeler.
Uzaktan da baksanız yakından da baksanız bu
kadar basit aslında.
Dün cübbemizi giyerek savunduklarımızı
bugün açlığımızla savunuyoruz.
Türkü yapanların kanun yapanlardan güçlü
olduğu gibi, şairler de bizlerden usta.
Benim bütün söylediklerimi şair beş mısrada
söylemiş, boşa değil:
“Öykü değilim ki anlatasın
Nağme değilim ki söyleyesin
Ses değilim ki işitesin
Ya da görebileceğin türden
Veya bilebileceğin bir şey
Müşterek derdim ben
Beni feryat et!*”
Savunduğumuz hakların, ortak değerlerimizin, insanlık onurunun önünde can bedeli nöbetteyiz.
Kabul buyurun! Saygıyla”
*İranlı Şair Ahmed Şamlu”
