(M.Ö. 74-71)
Halklar nezdinde isyanın, özgürlüğün sembollerinden biridir Spartaküs.
Trakya doğumlu olan Spartaküs, Roma ordusunda görev yapar. Ancak ordudan kaçar. Yakalandıktan sonra köle olarak sayılır. Güçlü bedeni, savaşçı özellikleri nedeniyle Capua’daki profesyonel savaşçı denen Gladyatörler okuluna gönderilir. Paralı zengin efendiler gladyatörleri alıp satabilir, kendilerine koruma yapabilirler.
Bir avuç zengin çapulcunun zevki için arkadaşlarıyla dövüşmesi, kanını akıtması ve öldürmesine tepki duyar. Kendisinden istenilenleri tekrar tekrar sorgular. İnsanlar hayvan gibi alınıp satılmamalı, böylesi bir yaşama boyun eğmemelidir sonucuna varır. Kendisinden önce kaçan, isyan eden glatyatörlerin olduğunu bilir.. Ya boyun eğmeye devam edecek ya da kaçıp özgürlük için dövüşecektir.
Kararını verir. Köle olarak yaşamaktansa özgürlük uğruna ölümü onur sayan 74 arkadaşıyla birlikte okuldan kaçar. Vezüv yanardağına sığınırlar. Kölelik zincirlerini parçalayan özgürlük savaşçıları dağlarda peş peşe zaferler kazanırlar.
Mazlumların, ezilenlerin, kölelerin umudu olur dağlar. Yetenekli, güçlü ve eğitimli bir savaşçı olan Spartaküs, isyanın da tartışmasız önderi olur. Güçleri haklılıklarıdır, idealleridir. Kölelik özgürlüğe, umutsuzluk umuda, korku cesarete dönüşür. Artık kendi hayatlarının efendileridir.
Spartaküs’ün ordusu bir kardeşlik ormanı olur. Almanlar, Bolyalılar, Trakyalılar ve pek çok bölgeden köleler, irili-ufaklı çeteler orduya katılır, köylülerde destek verirler! İhtiyaçlarını çiftlik sahiplerinden zorla aldıkları paralarla karşılarlar. Köylülerden aldıklarının karşılığını ise mutlaka öderler.
Spartaküs barbarca yapılan her türlü talan ve yağmaya karşı çıkar, engeller. Özgürlüğü, adaleti dostu düşmanı anlatarak eğitir savaşçılarını. 74 köleyle başlayan ayaklanma genişler, büyür. Sayıları 100 bine ulaşır. Roma imparatorluğu ayaklanmanın daha da yayılacağını görür. Güç toplamak maksadıyla saldırılarını durdururlar.
Spartaküs adını net olarak koyamasa da istediği adaletli, özgür ve köleliğin olmadığı bir düzendir. Bu amaçla herkesin eşit haklara sahip olduğunu belirten bir manifesto yayınlar. Spartaküs durmak yerine saldırmaya devam eder. Craton ve Cozensa şehirlerini de ele geçirir. Roma iki yeni ordu kurup ayaklanmayı bastırmak için törenle yola çıkarır. Durumdan haberdar olan Spartaküs, komutanlarını toplayıp nasıl bir strateji izleyeceklerini belirler.
Plana göre güçlerini farklı bölgelere dağıtacak Roma ordusunu birkaç parçaya böldükten sonra saldırıp kolayca ezeceklerdir. Komutanlarından Cirixus, 30 bin savaşçısıyla saldırıya geçer. Roma’nın bir ordusu Cirixus’la savaşırken diğer ordu Spartaküs’ün peşinden gider. Cirixus, Roma ordusunu yener. Bu zaferlerini kutlamak için tümüyle eğlenmeye başlarlar. Yenilen ama yok olmayan Roma ordusu durumdan haberdar olur. Zafer sarhoşluğuna kapılan köle ordusuna ani bir baskın yapar. Aralarında Cirixus’unda olduğu 20 bin savaşcı katledilir. Ayaklanma için büyük bir kayıp ve yıkım olur.
Spartaküs yoldaşlarının başına gelenleri duyunca geri döner. Romanın iki orudusunuda yenip dağıtır. İsyan 3-5 kölenin başkaldırısı olmaktan çıkıp imparatorluğu yok edecek bir iktidar sorunu halini alır. Bu tehilke Roma’lı zenginlerin tümünü biraraya getirip ortak hareket etmeye zorlar. Senato ayaklanmayı bastırma görevini Romanın en zenginlerinden Marcur Crassus’a verir. Bu sırada Spartaküs’ün Roma’ya saldırmaktan vazgeçip yürüyüşünü durdurması o an iktidarı almamak anlamına gelir.
Böylesi bir karar da Romaya Crarsus komutanlarından yeni ordu kurmak için zaman kazandırır. Crassus büyük bir ordu kurup Spartaküs’ün üzerine yürür. Spartaküs’ün niyeti İtalyan sınırlarından çıkıp savaşçıları dağıtmaktır. Savaşçıların bu öneriye karşı çıkmaları üzerine Spartaküs ordusuyla Lucania’ya döner. Hep birlikte Sicilya’ya geçmek niyetindedirler. Ama önleri Roma ordusu tarafından kesilir. Spartaküs yenileceklerini öngörür. Savaşçılarına tutsak düştüklerinde başlarına nelerin gelebileceklerine göstermek için Romalı bir esiri çarmıha gerdirir. Ve onlardan köle oldukları günleri asla unutmamalarını ister.
Nihai çatışma Vezüv dağının eteklerinde yaşanır. İsyancıların direnişinin ardından lejyonerler kaçmaya başlar. Crassus, kaçan lejyoneerleri idam ettirerek disiplini sağlar. Bugüne kadar karşılaştıkları en büyük Roma ordusu büyük bir direnç gösterir. Spartaküs savaşarak güneye çekilmek zorunda kalır. Düşman ordusunun içine giren Spartaküs öldürürlür.
Savaşçıların çoğu teslim olmak yerine savaşarak ölür. İsyan acımasızca bastırılır. Tutsak alınan 6 bin köle Appia Yolunda çarmıha gerilerek katledilir.
Spartaküs ayaklanması, Roma imparatorluğunu temellerinden sarsıp çatırdatmıştır. Kölelere, ezilenlere özgürlüğün yolunu açmıştır. Ve gün gelecek aşağıladıkları o “barbarlar” Romayı yıkacaklardır. Spartaküs o günden bugüne halkların elinde özgürlüğün, kurtuluşun, isyanın bayrağı olarak dalgalandırılmaktadır.
