İstanbul’un Silivri ilçesinde faaliyet gösteren ve yaklaşık 300 işçinin çalıştığı Kale Conveyor (Kayışları) fabrikasında 14 gündür direniş devam ediyor.
Kötü çalışma koşulları, işçi sağlığı, düşük ücretler, iş güvenliği önlemlerinin yetersizliği ve sendikalaşma nedeniyle artan baskılara karşı üretimi durduran işçiler 6 Mart’ta direnişe geçmişti..
Kale Kayış fabrikasında Petrol-İş’e üye olduktan sonra, iki işçi işten atıldı. Ardından patronun baskıları ve ağır çalışma koşulları devam etti. İşçiler sendikaya üye olmaya devam edince patronun baskıları arttı, rüşvet dağıttı, işçiler arasında dedikodular çıkararak bir araya gelmelerini engellemeye çalıştı.
Fabrika, üretimin durmadığını basına duyurarak direnişin gücünü kırmak istese de işçiler, fabrikada 30 kadar işçinin çalıştığını, onu da göçmen işçilerin oluşturduğunu söylüyor.
Direnişin talepleri, işten atılan işçi arkadaşlarının ise iade edilmesi ve çalışma koşullarının iyileştirilmesi.
Direnişteki bir işçi fabrikada hangi koşullarda çalıştıklarını şöyle anlatıyor: “Bu fabrikada iki olumlu iş kazası oldu, bir de yangın sebebiyle ölüm yaşandı. Buna rağmen iş güvenliği meselesi dikkate alınmıyor, her şey kağıt üzerinde. Üretim kimyasala dayalı ve sağlık konusunda ciddi standartların olması gerekiyor, işçi sağlığına önem verilmesi gerekiyor. Örneğin, kullanılan kimyasalın kanserojen etkisi ile işçi bedeni üzerinde yarattığı tahribat hakkında tek bir sağlık taraması yapılmış mı? Bunun için işçilere risk farkı ödenmiş mi? Hayır! Ben, mesane kanseri tedavisi görüyorum. Bu fabrikanın hiç mi etkisi yok bunda? Düşünülmüyor. Bu şartlarda yarın başkaları da hasta olursa, bu insanlara kim bakacak?’’ Patronun sağlıklı işçiden anladığı, fabrikadaki oksijeni en az tüketendir ne de olsa.
Fabrika içine “Yapılan iş kazalarından fabrika mesul değildir” diye kağıt asan patronlar, “Fabrika içinde yapılan iş kazalarını fabrika karşılamayacak” demişlerdi.
Ağır ve kötü çalışma koşullarının sürdüğünü belirten 100 işçi, 6 Mart sabahı direnişe geçti. Gece vardiyasından çıkan ve gündüz vardiyasına gelen işçiler işbaşı yapmayarak taleplerinin karşılanmasını istedi. İşçiler başladıkları bu mücadelelerini sonuna kadar götürmekte kararlı olduklarını ifade ediyorlar.
Kale Conveyor (Kayışları), 1975 yılından bu yana kauçuk bant sektöründe üretim yapan, yüksek kâr marjı ile çalışan, günlük 5000 mt. bant üretim kapasitesine sahip ve üretiminin yaklaşık olarak %70ini 40 tan fazla ülkeye ihraç eden bir fabrika. Buna rağmen patron, işçilerin sendikalaşma hakkını tanımayarak işçiye baskı kuruyor.
Bugüne kadar üç kişinin iş cinayetinde yaşamını yitirdiği fabrikada parmak kopması gibi yaralanmaların hesabını tutmak mümkün değil.
Direnişler Meclisinden Kale Kayış İşçilerine: Direnişler Meclisi’yle Birlikte Direnelim, Kazanalım!
KHK ile ihraç edilen ancak işlerine dönmek için direnen emekçiler bir araya gelerek, Direnişler Meclisini kurmuştu. Meclis halihazırda ülke genelinde devam eden direnişlerin bir kısmını bir araya getirmeyi başarmıştır. Devam eden diğer direnişlere de ulaşmayı, bütün direnişleri aynı meclis çatısı altında toplamayı, direnenlere ve direnmek isteyen herkese güç vermeyi amaçlamaktadır.
Direnişler Meclisi, Kale Kayış işçilerine bir çağrı yayınladı.
Bilindiği gibi Petrol-İş sendikasına üye Flormar işçileri, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nde 297 gündür sürdürdükleri eylemlerine son verdiklerini açıklamıştı. İşçiler kıdem tazminatı ve tazminat gibi maddi haklarını kazanmış ancak ise geri dönüş talepleri kabul edilmemişti. Flormar işçileri yalnızca tazminat haklarını kazanmış olsada asıl olarak ise dönüş talebi kabul edilmeyen işçiler aylarca süren direnişlerini Petrol-İş’in aldığı kararla bitirmişlerdi.
Petrol-İş sendikasını Flormar direnişinden tanıyoruz. Direnişin en önemli talebi olan işe iade sağlanmadan direnişi bitirmesinden biliyoruz. Sendika, direnmek isteyen işçilere rağmen direnişi bitirdi. Direnme kararlılığı, gerektiğinde doğaya karşı gerektiğinde moral bozukluklarına karşı gerektiğinde ise yaşına rağmen direnmek demektir. Bunun en iyi örneğini Direnişler Meclisi göstermektedir. Direnişlerin örgütlülüğü direnenlere güç vermektedir.
Direnişler Meclisi direnişçilerin bir araya geldiği ve birbirlerini desteklediği tek oluşumdur
