Perde 1. Sahne 4 Nazilerin ütopyası
Dışarıda kar, gri sulu çamura dönüşüyor. Ancak kaynaklara göre grubun morali iyi; onlar için iyi bir zaman. Organizatör Gernot Mörig kendisinin genellikle karamsar bir adam olduğunu söylüyor. Ancak bu günde umutlu hissediyor. Ve bunun, diğer şeylerin yanı sıra, sağcı düşünür Sellner’in “ana planı”yla da ilgisi var.
Fikirlerden biri Kuzey Afrika’da bir “model devlet”tir. Sellner, böyle bir bölgede iki milyona kadar insanın yaşayabileceğini açıklıyor. O zaman insanları “hareket ettirebileceğiniz” bir yeriniz olur. Orada antrenman ve spor imkanları var. Mültecileri destekleyen herkes de oraya gidebilir…
Sellner’ın tasarladığı şey eski bir fikri hatırlatıyor: 1940’ta Nasyonal Sosyalistler dört milyon Yahudiyi Madagaskar adasına sürmeyi planladılar. Sellner’ın tarihsel paralelliği aklında tutup tutmadığı belli değil. Organizatörlerin komplo toplantısı için bu villayı seçmesi de bir tesadüf olabilir: Wannsee Konferansı’nın evi otelden neredeyse sekiz kilometre uzakta.Nazilerin Yahudilerin sistematik imhasını koordine ettiği yer…
Sellner, aşırı sağcıların sözlüğünden başka bir savaş terimini daha ekliyor: sözde “etnik seçim”. Zaten bunun için alan adını güvence altına aldı. Sellner şöyle diyor: “Burada sadece yabancılar yaşamıyor. Burada da oy veriyorlar.” “Etnik oy”, yani göçmen kökenli kişilerin öncelikle “göçmen dostu” partilere oy vereceği anlamına geliyor…
Bu şu anlama geliyor: Sadece seçimleri gayri meşru hale getirmekle kalmıyor, aynı zamanda Almanları kendi ülkelerinde yabancı haline getiriyor. Federal İstatistik Ofisi’nin tanımına göre 20,2 milyon kişinin göç geçmişi var“Yani 1950’den beri kendileri göç etmiş olanlar ya da bu göçmenlerin çocukları…
Aşırı sağcı aktörlerin ve grupların stratejilerinin nasıl iç içe geçtiği açıkça görülüyor: Sellner fikirleri sağlıyor, AfD’ciler ise onları alıp partiye taşıyor. Arka planda diğerleri ağ oluşturmayla ilgileniyor: zengin insanlar, orta sınıf insanlar, orta sınıf insanlar ve tartışmalar her zaman tek bir soru etrafında dönüyor: Birleşik bir etnik topluluğa nasıl ulaşılabilir?
Perde 2, Sahne 1. Tahliye ana planına hizmet eden etkileyici…
Şimdi sıra pratik ayrıntılara ve sonraki adımlara geldi: Daha sonra editör ekibinin sorularına yanıt olarak kendisini “tek organizatör” olarak tanımlayan Mörig, bu planı geliştirecek uzmanlardan oluşan bir komiteden söz ediyor: Alman vatandaşları da dahil olmak üzere göç geçmişine sahip olmalıdır. “Etik, hukuki ve lojistik açıdan” hukuki kisvesi altında ırkçı bir plan. Mörig’in aklında zaten bir üye var: Anayasayı Koruma Dairesi’nin eski başkanı
Hans-Georg Maaßen…
Maaßen bu günde sıkça konuşulan bir konu. Çeşitli haberlere göre, eski anayasa koruyucusu Ocak ayında kendi partisini kurmayı planlıyorduyurmak için; bunu odadakiler zaten biliyor; Konferansta yeni grubu birkaç kez gündeme getiriyorlar…
Ancak katılımcılar planlanan bu partiyi pek ciddiye almıyor gibi görünüyor. Mörig, onların daha çok kendi planlarıyla ilgilendiklerini ve “bu ülkede vatansever bir güç sorumluluğu üstlendiğinde” hazır olmaları gerektiğini söyledi…
Tartışma, göç fikrinin nasıl siyasi bir strateji haline gelmesi gerektiğiyle ilgili. Sellner şöyle diyor: Bunu yapmak için, “fikir iklimini değiştirmek” amacıyla “metapolitik, siyaset öncesi güç” inşa edilmelidir. Aktif bir yaklaşımın Almanya’da kurulacak sağcı hükümeti seçimden sonra da desteklemesi gerekiyor…
Derslerin içeriğini takip ederseniz pratikte bu şu anlama gelir: Paranın da akması gerekir. Influencer projelerinde , propagandada, eylem hareketlerinde ve üniversite projelerinde. Bu bir tarafta aşırı sağcı bir karşı-halkın inşası…
Diğeri ise demokrasinin zayıflaması, yani seçimlere gölge düşürmek, Anayasa Mahkemesi’ni itibarsızlaştırmak, diğer görüşleri bastırmak, kamu medyasıyla mücadele etmek anlamına geliyor…
Perde 2, Sahne 2. Sanki güç çoktan azalmış gibi
Bir konuşmacı diğerini takip ediyor ve her ders yaklaşık bir saat sürüyor. Arada öğle yemeği getiriliyor ve garson, hizmet etmesi gereken misafir sayısından rahatsız görünüyor.
Öğleden sonra Ulrich Vosgerau öne çıkıyor. Kendisi bir avukattır ve AfD’ye bağlı Desiderius Erasmus Vakfı’nın mütevelli heyeti üyesidir ve vakfın finansmanı konusundaki anlaşmazlıkta AfD’yi Federal Anayasa Mahkemesi önünde temsil etmiştir…
Anayasa hukukçusu, postayla yapılan oylamalardan, süreçlerden, oy vermenin gizliliğinden ve bağımsız bir görüş oluşturamayan Türk kökenli genç seçmenlerle ilgili endişelerinden bahsediyor. DÜZELTİCİ sorulara yanıt olarak daha sonra bu cümleyi doğruluyor. Ancak Sellner’ın dersinde vatandaşları yurt dışına gönderme fikrini hatırlayabilmek istemiyor…
Vosgerau, seçimlerin yasallığı konusunda şüphe uyandırmak için önümüzdeki seçimlerden önce örnek bir mektubun geliştirilebileceği önerisini akla yatkın buluyor: Ne kadar çok insan katılırsa, başarı olasılığının da o kadar yüksek olacağını kabul ediyor. Kapandığında alkışlar geliyor…
Buradaki başkaları da sanki güç dengesi çoktan sarsılmış gibi konuşuyor. Görünüşe göre bir atılımın eşiğinde olduklarına inanıyorlar. Kimlikçi Hareket üyesi , defalarca hüküm giymiş şiddet suçlusu ve şu anda Federal Meclis AfD üyesi Jan Wenzel Schmidt’in araştırma asistanı olan Mario Müller de bu günkü dersinde bu üslupta konuştu…
Perde 3, Sahne 1. Morig Klanı
Kır evinin kafes pencerelerinden şirketin mevcut manzarası açılıyor. Salondan eski moda bir ihtişam yayılıyor, köşede bir omurga, duvarda büyükbabadan kalma bir saat ve konukların çoğu gömlek ve ceket giyiyor.
Zaman onlara iyi görünüyor; planlar en azından genel hatlarıyla hazırlandı. Ama her şeyin paraya bağlı olduğunu Gernot Mörig biliyor.1970’lerde Mörig, kan ve toprak ideolojisine sahip aşırı sağcı bir dernek olan “Evdeki Sadık Gençlik Derneği”nin federal lideri olarak hizmet etti. 2009’daki yan ürünü “Heimattreu deutsche Jugend” neo-Nazi gündemleri nedeniyle yasaklandı. “Vatanlarına sadık Alman gençliği” o kadar aşırı sağcıydı ki, AfD’nin Brandenburg’daki eski başkanı Andreas Kalbitz bile partiden ihraç edildi; kendisi daha önce grubun kamplarından birine misafir olmuştu…
Misafirleri seçen ve programı belirleyen Mörig’di. Mektubunda “master plan”ı yazan ve davetlilerden bağış isteyen de oydu. Konukların nakit bağışları ve konferans katkılarını tesiste eşine “gizli bir şekilde” teslim edebileceklerini söylüyor. Daha sonra şöyle diyor: Toplayacağı para Martin Sellner gibi daha küçük organizasyonları desteklemek için kullanılacak…
Bu şu anlama geliyor: Odada kararlaştırıldığı gibi para ödeyen herkes Kimlik Hareketi’ni finanse ediyor ve aynı zamanda Sellner’ın kendisi de Mörig’in söylediği gibi.
Ama daha fazlasını istiyor…
Sözde para ödemek isteyen veya zaten ödemiş olan destekçilerin bir listesini gösterir; orada olmayanlar da var: Christian GoldschaggFit-Plus fitness zincirinin kurucusu ve Süddeutscher Verlag’ın eski ortağı. Daha sonra CORRECTIV’e “bu etkinlik veya tanımladığınız proje için herhangi bir miktar aktarmadığını” ve AfD ile hiçbir ilgisinin olmadığını yazdı. Ayrıca: Kuzey Ren-Vestfalya’dan orta ölçekli bir işadamı ve büyük AfD bağışçısı olan Klaus Nordmann. Yazı işleri ekibinin sorularına yanıt olarak 5.000 avro bağışlamadığını ve kendini buna mecbur hissetmediğini yazdı…
Mörig daha fazla isim söylüyor. Alexander von Bismarck, Rusya anlayışı ve tuhaf eylemiyleörneğin geçen yıl odada oturduğunu fark ettim. Eski “federal lider” Mörig isimler konusunda oldukça açık. Kimin “dört haneli yüksek bir meblağı bağış olarak” aktardığı veya hala aktaracağıyla övünüyor. Şu ana kadar bağışlar bankacı olan kayınbiraderinin özel hesabı aracılığıyla yapıldı. Şimdi ondan başka bir şey düşünmesini istedi…
Bu bölgedeki bazı insanların karısına zarf vermenin daha rahat olacağını söylüyor. Görünüşe göre bağışları daha profesyonel bir şekilde organize etmek istiyor ve “bir dahaki sefere muhtemelen kayıtsız bir dernek kuracaklarını” ve bu sayede transfer yapılabileceğini açıklıyor…
Perde 3, Sahne 2: Bir AfD politikacısı doğrudan milyonlarca dolarlık bağışın reklamını yapıyor…
Saksonya-Anhalt’tan parlamento grup lideri AfD’li siyasetçi Ulrich Siegmund’un da görünüşe göre paraya ihtiyacı var. Siegmund toplantıda açıkça bağış istiyor: Zaten seçimleri ve tercihen doğrudan posta kutularına göndermek istediği seçim reklamlarını düşünüyor.
Siegmund herkesin en az bir kez yazılmasını istediğini söylüyor. Klasik radyo ve televizyon reklamlarına ihtiyaç vardır. Ama aynı zamanda daha fazlasını da istiyor: 1,37 milyon avroya ihtiyacı var – “partinin sağladığına ek olarak”. Bu aynı zamanda parti kasasını atlayarak doğrudan kendisine para aktarma girişimini de temsil edebilir; doğrudan bir bağış olarak bunun mutlaka yasa dışı olması gerekmez…
Siegmund, parti bağışlarının “elbette en temiz şey” olduğunu söylüyor. “Bununla birlikte, bağış yapmanın kesinlikle yasal yolları var.” “Ajansların” ve “personel hikayelerinin” gözden geçirilmesini öneriyor. İsteği: “Bireysel olarak en iyi yolu bulmak için” böyle bir şeyi bire bir sohbette tartışmak…
