TBMM Dilekçe Komisyonu’na 27. Dönem Yasama yılında 4 bin 916 dilekçe gönderildi.
Meclise dilekçe gönderenler, meclisten adalet, güvenlik ile kişisel özgürlük ve hak talebinde bulundular.
Bu başvuruların çoğu adalet, güvenlik, kişisel hak ve özgürlükler konularında yapılmış.
Türkiye Büyük Millet Meclisi 27. Dönem 4 Yasama yılına ilişkin hazırlanan faaliyet raporunda Meclis Dilekçe Komisyonu çalışmaları hakkında da bilgi veriliyor.
Rakamlarla ifade edersek:
-864 dilekçe kişisel istek ve dilekler …
-600 dilekçenin konusu adalet ve güvenlik …
-573 dilekçenin konusu ise kişisel hak ve özgürlükler olmuş.
-420 dilekçenin konusu da ihbar ve şikayetler üzerine …
- En çok başvuru 968 dilekçe ile İstanbul’dan yapılırken, en az Dersim’den gelmiş…
Demiş ya şair;
“Adalet halkın ekmeğidir” diye;
80 milyonluk ülkeye bakınca,
Ne adalet…
Ne de ekmek var…
Halk ekmeğe de aç, adalete de..
Çünkü “hukuk”, “yargı” adına yapılan herşeyde adaletsizlik var…
İzlenen ekonomi politikalarda adaletsizlik var.
Eğitiminde, sağlığında, kültüründe, adaletsizlik her yerde.
Peki meclise başvuranlar, başvurularına karşılık buluyorlar mı derseniz?
Bunun cevabı raporda yer almıyor. Raporda sadece, TBMM Dilekçe Komisyonu’na gelen dilekçelerin 4.500’ünün karara bağlandığı, 1.717 dilekçenin incelemesinin sürdüğü belirtiliyor.
Fakat bunun ötesinde, halkın adalet taleplerine, hak ve özgürlük taleplerine Meclisten bir çözüm bulamadığını tahmin etmek zor değil.
Zaten aslında, 80 milyonluk ülkede, bu dilekçe rakamı da küçük bir rakam. Bu kadar adaletsizlik, bu kadar eşitsizlik, bu kadar hukuksuzluk varken, eğer bu kadar az dilekçe veriliyorsa, orada zaten meclisten bir umut, bir çözüm beklenmediği de ortadadır.
