ALANLARI KAZANAN DEVRİMCİ POLİTİKADIR!
2007-2009; Taksim’in Zaptı Yakın!
Devrimcilerin ısrarlı ve kararlı politikaları, Taksim’i 1 Mayıs kavgasının odağına oturtmuştu.. 2007’den itibaren DİSK ve KESK de Taksim demeye başladılar. Polis 2007’de DİSK binasına saldırdı. Sabah saat 06:30’da saldıran polis 1 Mayıs iradesini ve kararlılığını kırmak istedi. DİSK’e saldırmasının nedeni, demokratik kitle örgütlerini kurumları hizaya getirmek, 1 Mayıs’ın geniş kitleler tarafından sahiplenilmesinin önüne geçmekti.
Devrimcilerin alana ulaşmasını engellemeye çalışan polisle devrimcilerin önderliğindeki halk arasında sabahın erken saatlerinden itibaren çatışmalar yaşandı. Polisin saldırılarına daha fazla dayanma gücünü kendinde bulmayan DİSK, eylemi, Taksim’e varamadan bitirirken devrimciler ara sokaklarda Taksim’e ulaşmak için savaşıyorlardı.
2008’de aynı saldırılar sürdü. Taksim kararlılığından geri adım atılmadı.
Taksim iradesini ve kararlılığını kıramayan faşizm, 2009’da farklı bir taktik denedi; sendikacıları alana sokup devrimcileri sokmak istemedi. Ancak devrimcilerin önderliğindeki halk, bunu kabul etmeyerek, barikatları yara yara saldırılar altında Taksim’e ilerledi. Belki Taksim’e herkes giremedi ama Taksim’deki 1 Mayıs’ta devrimciler yerlerini aldı.
2009’da devrimcilerin alanda olması önemliydi. Taksim’in bedelini ödeyen devrimcilerdi. Taksim’i kazanan devrimci politikalardı. Taksim’deki 1 Mayıslar devletin, reformistlerin istediği gibi hiçbir zaman kutlanamayacaktı.
2009’da yaşanan bu çatışma ve daha önceki savaşlar, direnişler 2012 1 Mayıs’ı ve sonrasına devrimci ruhunu veren bir süreçti.
2012; Taksim Alanında Kitlesellik Rekoru!
2009’da 32 yıl sonra devrimciler Taksim Meydanı’ndaki anıta DEV-GENÇ bayrağını astılar yine. Bu bayrak Taksim zaferini temsil ediyordu. 2010’da kızılbayraklarla, kortejlerle, sloganlarla ve devrimci muhtevasıyla 1 Mayıs kutlandı.
2010 1 mayısında burjuva basında çıkan şu satırlar dikkat çekiciydi: “Şişli tarafından gelenler arasında bulunan Halk Cephesi, oluşturduğu tek tip kıyafetli ve kızıl bayraklı yürüyüşle meydana giriş yaparak dikkat çekti.‘
Kızıl bayraklar ve tek tip kortejleri, 1 mayıs kavgasının en özlü ifadesiydi ve devrim ve sosyalizm inancının simgesiydi.
2012’de işçiler, emekçiler Taksim’e aktılar adeta. Türkiye tarihinin en kitlesel 1 Mayıs’ı yaşandı.. Yüzbinlerce insanın biraraya gelmesine rağmen devrimcilerin organizasyonunda kitlesel, devrimci, coşkulu bir şekilde 1 Mayıs kutlandı. Ayrıca dünya 1 Mayıs kutlamalarında Türkiye en kitlesel katılımın sağlandığı ilk 3 ülke arasında yeraldı.
Bu yükselişe faşizmin cevabı yine yasaklar oldu.
Taksim yeniden yasaklandı. O günden bu yana, AKP faşizminin saldırıları altında Taksim’i yeniden kazanma mücadelesi sürüyor.
Alanlardaki Zafer; Devrimci Politikanın Zaferidir
Ülkemizdeki bir asırlık 1 Mayıs tarihinin gösterdiği şudur; 1 Mayıs’ı kazanan devrimci politikadır. 1925’te yasaklanan 1 Mayıs devrimcilerin ısrarlı mücadelesiyle 1976’da tekrar kitlesel olarak kutlandı. Yasaklar 1979’dan 92’ye kadar sürdü. Yasaklara karşı mücadele, yine devrimcilerin önderliğinde bedellerle devam etti. 2003’ten sonra Taksim hedefiyle hareket edildi; sendikalar ve sol, bu hedef etrafında birleştirildi.
2004’te Taksim’i kazanma hedefiyle başlatılan irade savaşında statükolar parçalandı.
2005’te Devrimci 1 Mayıs Platformu kuruldu. Devrimci 1 Mayıs Platformu, 1 Mayıs’ın kazanılmasında önemli bir rol oynadı. Doğru politika önderliğinde kurulan bu birlik halka-emekçilere güç ve moral oldu. Taksim bu mücadele ile kazanıldı.
Devrimciler, düzenin çizdiği sınırları ve statüleri kabul etmediler.
Oligarşi 1 Mayıs’ı bir savaş olarak ele aldı.
1989 1 Mayıs’ında oligarşi “çıkması muhtemel olaylara karşı” 18 bin polis ve bekçiyi çıkardı meydanlara. 1989’da 500, 1990’da 4 bini aşkın kişi gözaltına alındı. 1 Mayıslar öncesinde infazlar yapıldı.
2008’de polis Taksim Meydanı, Şişli Mecidiyeköy gibi kilit noktaları işgal etti. Belediye otobüsleri, metro çalıştırılmadı, vapur seferleri iptal edildi. 30 bin polis ve takviye jandarma işgalde kullanıldı.
2009 yılında da pervasız bir saldırı ve büyük bir direniş vardı. Mecidiyeköy’den Cihangir’e kadar Kurtuluş, Feriköy her yerde, tazyikli suların altında sapanlarla, taşlarla, molotoflarla direndi emekçiler. 5 bin robocop, 30 bin polis çıktı emekçilerin karşısına. Binlerce bariyer kuruldu. Ama Taksim bütün bunlara rağmen kazanıldı.
2012’de polisin gaz bombası stokları tükendi ama Taksim emekçilere kapatılamadı.
Sonuç olarak; faşizme karşı sürdürülen 1 Mayıs savaşını, tüm saldırılara rağmen, reformizmin, oportünizmin tüm uzlaşma ve teslimiyetlerine rağmen, devrimcilerin önderliğindeki emekçiler kazanmıştır.
HAZIR OLUN! 1 MAYIS’I EN KİTLESEL ŞEKİLDE YENİDEN TAKSİM’DE KUTLAYACAĞIZ!
2023 yılının 1 Mayısında yasak sürdü. Ancak devrimciler yine vazgeçmediler.
Uzlaşmacılar, teslimiyetçiler, 1 Mayıs’ı Maltepe’de faşizmin icazeti altında kutlarken(!), Halk Cephesi başta olmak üzere, çeşitli siyasi hareketler Taksim’e çıkma kavgasını sürdürdüler. Polisin Taksim’e çıkan tüm yolları işgal ettiği 2023 1 Mayısında, 163 kişi gözaltına alındı.
2024’de, olmazsa, 2025’de, yine olmazsa 2026’de, ama eninde sonunda Taksim’i yeniden kazanacağız. Taksim yüzbinlerce emekçiyi ağırlayacak yine. Taksim’in üstünde kızıl bayrak denizleri dalgalanacak yine. Ve bu asla şu veya bu iktidarın icazetiyle olmuş olmayacak.
1 Mayıs Alanı’nı, hiç elimizden düşürmediğimiz Mehmet Akif Dalcı’nın taşları sayesinde, o günden bu yana 1 Mayıs kavgasında verdiğimiz şehit ve tutsaklar sayesinde, asla kırılmayan irademiz ve vazgeçmeyen kararlılığımız sayesinde kazanmış olacağız.
1 MAYIS’I ŞEHİTLERİMİZLE KAZANDIK
Taksim Alanı’nı 1 Mayıs Alanı yapan 1977 şehitleri: Ramazan SARI, M. ELMAS, Mültezim OLTULU, Mahmut Atilla ÖZBELEN, Ömer NARHAN, Bayram ÇITAK, Kahraman ALSANCAK, Aleksandros MONTEAS, Meral CEBREN, Kadriye DUMAN, Leyla ALTIPARMAK, Ahmet GÖZÜKARA, Ercüment GÜRKUT, Garabet AYHAN, Sibel AÇIKALAN, Nazan ÜNALDI, Hatice ALTUN, Ali YEŞİLGÜL, Niyazi DARI, Mehmet Ali GENÇ,Hacer İpek SAMAN, Bayram SÜRÜCÜ, Hüseyin KIRGIN, Nazmi ARI, Jale YEŞİLNİL, Kenan ÇATAK, Rasim ELMAS, Dirgan NİGİZ, Hamdi TOKA, Ziya BAKİ, Bayram EYİ…
1 Mayıs 1988 Şehitleri; ÖZTÜRK ACARİ, SALİH KUL… 1 Mayıs hazırlıkları içindeyken 30 Nisan’da İstanbul Okmeydanı’nda kaldıkları ev polis tarafından kuşatıldı. Teslim olmama geleneğini sürdürerek direndiler, polis tarafından katledildiler.
1 Mayıs 1989 Şehidi; MEHMET AKİF DALCI… Bir işçiydi Mehmet, 1989 1 Mays’ında Taksim’e yürüyen binlerden biriydi. Çatışmada en öndeydi. Katledildi. Cenazesine 5 bin emekçi katıldı.
1 Mayıs 1993 Şehidi; UĞUR YAŞAR KILIÇ, ŞENGÜL YILDIRAN… İstanbul Moda’da 1 Mayıs öncesi akşam, 1 Mayıs’ta taşıyacakları pankartı yazarken katledildiler.
1 Mayıs 1996 Şehidi; DURSUN ODABAŞ, HASAN ALBAYRAK, YALÇIN LEVENT, AKIN RENÇBER… 1996 1 Mayıs’ında Kadıköy’de toplanma yerinde ve sonra mitingin dağılışı sırasındaki saldırılarda katledildiler.
Onlarla Taksim’i kazandık… Onlarla yeni zaferler kazanmaya devam edeceğiz.
- Bitti –
