Zehra Kurtay’ın Fransız devletinin iltica akkı saldırısına karşı başlattığı süresiz açlık grevi, 125. gününde.
İlk kurulduğu gündem bu yana dayanışmanın ve yoldaşlığın merkezi olan Direniş Çadırı’nde artık açlık grevinde olan iki kişi var.
Zehra Kurtay’ın yoldaşı Nezif Eski, 25 Ekim günü, süresiz açlık grevine başladı.
Nezif Eski’nin tek talebi var:
“Zehra Kurtay’ın Talepleri Derhal Kabul Edilsin!”
“AĞIR SAĞLIK SORUNLARIM… ENGEL DEĞİL!”
Nezif Eski’nin açlık grevi de 12. gününde.
Nezi Eski, açlık grevinden önce ciddi sağlık sorunları olan biriydi. Ama o bunru, süresiz açlık grevine başlamasının önünde bir engel olarak görmedi.
Direnişe başlarken yaptığı açıklamada şöyle dedi:
“Fransa devleti tarafından oturum hakları gaspedilen sadece Zehra Kurtay değildir. Esas hedef alınan emperyalizmin sömürüsünden kaynaklı yerini yurdunu vatanını terk edip mülteci hale getirilen tüm dünya halklarına yöneliktir.
Emperyalizmin, halklara karşı başlattığı fiili saldırganlığı ve merkezî politikasını bulunduğumuz her yeri direniş merkezine çevirerek, örgütlü direnişi büyüterek geriletebileceğimizi biliyoruz…
Ağır sağlık sorunları olan biriyim fakat bu direnmeme engel değil! Çünkü Zehra ablamızın da birçok sağlık sorunları var, fakat siyasi onuru için direniyor vede en temel haklarını geri almak için mücadele veriyor.
İki can iki yoldaş, omuz omuza zafere kadar açlığımızı paylaşacağız…Kuşkusuz biz kazanacağız!”
Paris direniş cadırında açlıkta iki can.
Açlıkta iki yoldaş. İki can yoldaş.
Açlığın koynunda birlikte yürüyorlar.
Zehra Kurtay, oturum hakkı için, oturum hakkının Fransız emperyalizmi tarafından bir tehdit ve şantaj aracı olarak kullanılmasına karşı bedenini barikat yaptı.
Nezif Eski, hastalıklarla boğuşan bedenini barikatın yanına koydu.
Açlıklarıyla birlikte direniyorlar.
Omuz omuza, yürek yüreğe, el ele…
Avrupa’nın direniş geleneğine yeni bir halka ekliyor,
direnişi unutanlara direnişi hatırlatıyor,
halkların direniş ve zaferler tarihine yeni bir ek yapma kararlılığıyla yürüyorlar.
