28 Mart’ta bir grup TAYAD’lı, Mahir Çayan ve yoldaşlarını katledildikleri yerde anmak için, Mahir’in katledildiği Tokat’ın Niksar ilçesi Kızıldere köyüne doğru yola çıktılar.
Köye daha 10-15 kilomette varken, yolların kesildiğini gördüler.
Tayadlı Aileler daha Tokat iline girişte jandarma tarafından çevrildiler. Jandarma, tamamen keyfi bir biçimde TAYAD’lıların köye gitmelerini ve anma yapmalarını engelledi.
Daha 30 Mart’a iki gün vardı.
Ama korku büyüktü.
30 MART GENELGELERİ
Bu ülkede herkes bilir ki, onyıllardır her 30 Mart’ta poliste, jandarmada, MİT’te, “30 MarT’ın yıldönümünde eylemler olabileceği, tedbirli olunması gerektiğini” belirten genelgeler yayınlanır.
Kızıldere’nin üzerinden 50 yıl, yarım asır geçmiş olmasına rağmen bu genelgeler değişmez. Çünkü Kızıldere’nin hesabının sorulacağı korkusu ve gerçeği, devletin tüm kurumlarının hep gündemindedir.
Bazı yıllar eylemler olur, bazı yıllar olmaz.. Bazen güçlü yaygın anmalar gerçekleştirilir, bazen daha seyrek olur.. Ama oligarşinin korkusu hiç azalmaz, küçülmez.. Tersine o korku hep yerinde durur.
O korku, her yıl genelgeler yayınlatır. O korku, 28 Mart’tan yolları kestirir.
KUŞLAR UÇMAYI UNUTABİLİR, BİZ ONLARI UNUTMAYACAĞIZ!
TAYAD’lılar Tokat girişinde yolları kesildikten sonra bir açıklama yaptılar. İçlerinde oğlunun mezarının bulunması için Dersim’de 90 gün açlık grevi yapan Kemal Gün’ün de olduğu TAYAD’lılar, her koşulda Mahirleri anmaya devam edeceklerini vurguladılar.
Bir TAYAD’lının buradaki konuşması herşeyin özeti idi:
“Kuşlar uçmayı unutabilir,
balıklar yüzmeyi unutabilir,
fakat biz tarihimize meşale olanları unutmayacağız!”
