Devletin Hasta Tutsaklar Politikası şu iki kelimeyle özetlenebilir: SESSİZ İMHA…
Çünkü rakamlar bunu gösteriyor.
Ülkemiz hapishanelerinde 2001-2011 arasında tam 1800 tutuklu ve hükümlü öldü.
10 yılda, 1800 ölüm!
AKP iktidarının önceki Adalet Bakanlarından Bekir BOZDAĞ, 2017 yılında yaptığı açıklamada, hapishanelerdeki vahim boyutlardaki ölüm sayısını açıklamıştı.
Bozdağ’ın açıklamasına göre:
2009 yılında 242
2010 yılında 260
2011 yılında 285
2012 yılında 286
2013 yılında 265
2014 yılında 312
2015 yılında 373
tutuklu ve hükümlü hapishanelerde öldü. Daha doğru ve tam bir ifadeyle öldürüldü.
Eski bir deyim, bir iktidarın niteliğini anlamak istiyorsanız, o ülkenin hapishanelerine bakın der.
Bu ülkenin hapishanelerinde her yıl ortalama 300 kişi ölüyor.
Devletin resmi rakamları bunlar.
Peki bu nasıl oluyor?
Bunlar, “eceliyle” değil, işkence, tecrit ve hasta tutsakların gereken tedavisini yapmayarak oluşan ölümlerdir.
Evet ölümlerin üç temel nedeni bunlardır:
– İşkence
– Tecrit
– 16. Maddenin uygulanmayarak hasta tutsakların ölümüne yol açılması.
Bugün hapishanelerde 600’ü ağır olmak üzere, 1600’yü aşkın hasta tutsak vardır.
Bunların TEDAVİSİ veya TAHLİYESİ için hemen hiçbir yapılmamaktadır.
En ileri derecede hastalıklarda, hapishanede tek başına yaşayamaz durumdaki onlarca tutukluda, SESSİZ İMHA sürdürülmektedir.
Ağır hasta tutsakların 5275 sayılı yasanın 16. maddesinde tanınan “infaza ara verilmesi” hakkından yararlandırılmaması, hapishanelerdeki ölüm sayısını artırmaktadır.
AKP’nin tutsakların bu haklarına ilişkin politikası, “öldürmeyip de tahliye mi edelim!” şeklindedir.
