Geçtiğimiz Mart ayında açıklanan Birleşmis Milletler (BM) 2024 Uyuşturucu Raporu’nun bir bölümüne dikkatinizi çekmek istiyoruz.
BM Uyuşturucu Kontrol Kurulu (INCB) tarafından hazırlanan 2024 Raporu, tüm dünya ülkeleri açısından ve kıtalar açısından bir çok veri içeriyor. Ancak biz burada, raporun bütününü değil, özellikle gençlikle ilgili bir bölümünü önünüze getirmek istiyoruz.
İŞTE RAKAMLAR:
2024 BM Uyuşturucu Raporunun Türkiye’deki sunumunu yapan Üsküdar Üniversitesi Kurucu Rektörü Psikiyatrist Prof. Dr. Nevzat Tarhan, rapordaki uyuşturucu kullanıcısı ve uyuşturucudan hayatını kaybedenlere ilişkin rakamları şöyle özetledi:
- “Uyuşturucu kullananların yüzde 82’si 20-35 yaş arasında.
- Maddeden hayatını kaybedenlerin yüzde 90’ını da 35 yaş altında.
- Uyuşturucu madde kullanım yaşı da 15-24 yaş arasında.”
Biz diyoruz ki, uyuşturucu, “mafya” işi değildir. Uyuşturucunun yaygınlaştırılması emperyalizmin bir politikasıdır.
Uyuşturucu, Ho Chi Minh’in onyıllar önce söylediği gibi, “emperyalizmin halklara karşı kullandığı bir zehirdir.!”
Bu politikanın hedef kitlesi de gençliktir.
BM raporu şunu gösteriyor: Emperyalzmin uyuşturucu saldırısı, “hedef kitle”ye büyük ölçüde ulaşmış, ve o kitlede çok büyük tahribatlar yapmış ve yapmaktadır.
SİSTEM HER YOLDAN UYUŞTURUCUYU TEŞVİK EDİYOR
Bilindiği gibi, son yıllar içinde bir çok ülke peşpeşe esrarın kullanımını yasallaştırdı.
Almanya gibli ülkeler, esrarın ekilmesini ve satışını da yasallaştırdı. Artık Almanya’da “esrar klüpleri” kurulabiliyor ve klüp üyelerinin ihtiyaçlarını(!) gidermek için, kelimenin gerçek anlamıyla esrar tarlaları kurulabiliyor. Yasal!
Bazı ülkelerde uyuşturucu haplar da adeta legal-yasal muamelesi görüyor. Bunları üretmek bile artık “suç” sayılmıyor.
Prof. Dr. Tarhan, uyuşturucunun gençlerin hayatına girmesiyle ilgili bir başka noktaya dikkat çekiyor:
“Sentetik uyarıcılar akademik başarı için de öneriliyor. Ögrenciler ders çalışmak için bu uyarıcıları alıyorlar. Dikkat sorunu olan çocuklar madde bağımlısı adayı olabiliyor.”
RAPORUN GÖRMEDİĞİ-GÖSTERMEDİĞİ
BM Raporu, bu verileri tesbit ediyor ancak, uyuşturucunun gençler arasında nasıl olup da bu şekilde yaygınlaştığını-yaygınlaştırıldığını görmezden geliyor.
Rapor “neden?” sorusuna cevap vermiyor.
Çünkü o cevapta “kendileri” var!
Gençlik içinde uyuşturucunun bu kadar yaygınlaşması, gençlerin “kişisel” tercihleriyle, “kişisel” problemleriyle açıklanamaz. O problemleri yaratan da, gençliği uyuşturucuya yönelten de sistemdir.
