Taksim Galatasaray Lisesi önünde bir baba dikiliyor. önünde bir tabut.
Sembolik bir tabut.
O, ibrahim Gökçek’in babası.
Bir deri bir kemik kalmış, kemikleri sayılan ve belki günleri sayılı bir direnişçinin babası.
Oğlu o tabuta girmesin diye, o da çıktı meydanlara.
Baba ve oğul Gökçek adalet istiyorlar.
Baba, oğlu için adalet istiyor.
Adil yargılama istiyor.
Oğlunun ölmesini istemiyor Baba Gökçek.
Fakat biliyor ki, bu sadece isteyip istememekle olacak bir dilek değil.
Oğlunun ölüp ölmemesi, direnişin büyüyüp güçlenmesine bağlı.
Oğlunun ölmemesi, meydanlara çıkılmasına bağlı.
İşte bu yüzden bugün meydanda o da.
TAYAD’lı Aileler, işte bu yüzden meydanlardalar.
Oğlunun tabutunu taşımak zor geliyor baba Gökçek’e.
O tabut sembolik de olsa, onu taşımak zor.
Çünkü yarın, bu gerçek de olabilir.
Kimse bilemez bunu.
Kimse…
