Bir ana-oğul, faşizmin hapishanelerinde birlikte açlık grevindeler.
Bir anne, büyütmek için sütünü verdiği oğula, şimdi açlığını veriyor.
Sincan 2 No’lu Yüksek Güvenlikli Hapishanesi’nde tutuklu bulunan Baki Can Işık ile Marmara Kapalı Hapishanesi’nde tutuklu olan annesi Yurdagül Gümüş, kuyu tipi hapishanelerin kapatılması ve sürgün sevklerin durdurulması talebiyle birlikte süresiz açlık grevi yapıyorlar.
Sincan Kuyu tipi’nde tutulan Grup Yorum emekçisi Bakican Işık, geçtiğimiz yılın 19
Aralık’ında, kuyu tipi hapishanelerin kapatılması ve kuyu tipi olmayan
bir hapishaneye sevk talebiyle açlık grevine başlamıştı.
Bakican Işık’ın süresiz açlık grevi, üç haftadır sürüyor.
Bakican’ın annesi de tutsak.
Anne Yurdagül Gümüş, yeni yıla açlıkla girdi.
Yurdagül Gümüş, hem oğlunun talebinin kabul edilmesi hem de Özgür Tutsaklara yönelik tecrit saldırısının yeni biçimi olan kuyu tipi hapishanelerin kapatılması talebiyle 1 Ocak’dan bu yana açlık grevinde.
Anne Yurdagül Gümüş, Türkiye tarihinin en büyük hapishaneler katliamı olan 19-22 Aralık 2000 katliamında, Uşak Hapishanesi’nde tutsak idi.
O zamanlar henüz çocuk olan Bakican, katliamdan bir gün önce, Uşak hapishanesindeki annesinin yanından ayrılmıştı.
Bakican, Uşak Hapishanesi’ndeki özgür tutsakları tanımıştı daha çocukluğunda.
Şimdi onlar gibi bir direnişçi o da.
Yurdagül Gümüş, “Bir oğul büyütmelisin, kavgada yiğit olmalı” şarkısındaki sözleri gerçek kılan annelerden biri.
Bir oğul büyütmüş, kavgada yiğit. Bir oğul büyütmüş, kavgada başı dik. Bir oğul büyütmüş, Grup Yorum‘da kavganın türkülerini söylüyor. Bir oğul büyütmüş, kuyu tiplerine karşı direniyor.
Bakican Işık ve Yurdagül Gümüş, aynı kanı taşıyorlar.
Aynı düşünceleri, aynı inancı paylaşıyorlar.
Ve şu anda açlığı paylaşıyorlar.
Şu anda birbirlerinden uzakta olsalar da aynı talep doğrultusunda aynı direniş içindeler.
