Antalya’da Bir Aile İntihar Etti “Artık yapacak bir şey yok, hayatımıza son veriyoruz.”

Antalya’da dört kişilik bir aile, intihar etti.

Şimşek ailesi, Konyaaltı ilçesi Siteler Mahallesi 1315 Sokak Talip Yörükoğlu Apartmanı’nda oturuyordu.

Aileden bir süre haber alamayan bir yakınları, dün (8 Kasım) saat 20.00 sıralarında eve geldi. Zile bastı ancak kapıyı açan olmadı. Aile yakını, bunun üzerine tekrar gelmek üzere geri döndü.

Gece yarısı yeniden eve gelen ailenin yakını, kapının yine açılmaması üzerine polis çağırdı.

Kapının çilingir tarafından açılması üzerine bir “yoksulluk katliamı” çıktı ortaya.  

Evde dört ölü vardı: Baba Selim Şimşek (36), eşi Sultan Şimşek (38), çocukları Ceren Şimşek (9) ve Ali Çınar Şimşek (5).

Salonda baba Selim Şimşek ve çocukları Ceren ile Ali Çınar cansız bedenleri el eleydi. Anne Sultan Şimşek de banyoda can vermişti.

Antalya Emniyet Müdürlüğü, ailenin “siyanür”le intihar edip etmediğini tesbit etmek için Afyonkarahisar’dan Kimyasal Biyolojik Radyolojik Nükleer Tehditler (KBRN) ekibi talep etti.

NEYLE ÖLDÜLER DİYE DEĞİL

NEDEN ÖLDÜLER DİYE ARAŞTIRILMALI!

Siyanürle veya başka bir şeyle… Bu neyi değiştirir ki?

Evde siyanür bulunup bulunmadığı henüz kesin değil; ama kesin olan bir şey var: evde baba Selim Şimşek’in bıraktığı bir mektup bulundu.

Baba Selim Şimşek, mektubunda “maddi sıkıntı çektiklerini, dokuz aydır çalışmadığını“ yazıyor. Mektup şöyle bitiyor: “Herkesten özür diliyorum ama artık yapacak bir şeyim yok. Hayatımıza son veriyoruz”.

ÖZÜR DİLEMESİ GEREKEN KİM?

Oysa; onlara insanca yaşayacak adaletli bir düzen vermedİği için bu devlet onlardan özür dilemelİ.

Geçim sıkıntısı verilen olgunun adı, yoksulluktur.

Yoksulluk sömürü düzeninden kaynaklanır.

Şimşek ailesi bir süredir artık geçinemez haldeydi.

9 aydır kirayı ödeyemiyorlardı. 10 aydır da apartman aidatını ödeyememişlerdi. Bir gün önce de, “evi boşaltmaları için” eve avukat gitti.

Şimdi evi ebediyen boşalttılar.

Kapitalizmin kuralı işliyor: Kirasını ödeyemeyen evi boşaltır!

Bu düzenin sahipleri, insanlara insanca yaşayacak asgari ücreti bile vermeyen patronlar, ve onların devleti memnun olmalıdırlar.